แพทย์หญิงชะเง้อมองหาผู้ปกครองของเด็กชายปราชญ์ภายในร้านกาแฟตรงล็อบบี้ คุณแม่หน้าสดยังสวยยังสาว ส่วนคุณพ่อก็หล่อสูงยาวเข่าดี เสียตรงดูดุไปหน่อย แต่พิณลดาเข้าใจสถานการณ์ดี เธอเองตอนอยู่ในห้องฉุกเฉินก็ดันแสดงความไม่มืออาชีพออกไปด้วย
“อยู่นั่นเอง” พิณลดาเห็นหญิงสาวนั่งหันหน้าเข้าผนังกระจกที่แสงแรกของวันเริ่มแยงเข้ามา แต่แม่ของเด็กอยู่ตามลำพังไม่มีสามีเคียงข้าง แพทย์หญิงเข้าไปใกล้พลางกระแอมเสียงเรียก
“อ้าว คุณหมอ มีอะไรเหรอคะ ลูกฉันเป็นอะไรหรือเปล่า” ดารัณจะลุกพรวดลงจากเก้าอี้แต่พิณลดาห้ามไว้
“ไม่ค่ะๆ น้องปลอดภัยดี แค่จะมาแจ้งผลเลือดน่ะค่ะ” พิณลดาว่าพลางก้มอ่านชาร์ตที่ถือติดมือมาด้วย “เด็กชายปราชญ์ นาถสุวรรณใช่ไหมคะ”
เอ๋... เดี๋ยวนะ!? นาถสุวรรณเหรอ นั่นมันนามสกุลพ่อของลูกเธอนี่นา พิณลดาเพิ่งมารู้สึกเอ๊ะก็ตอนที่ฆานประสาทได้กลิ่นอาราบิก้าในร้านกาแฟ สมองเลยพลอยสดชื่นและเริ่มมีสติ
แต่คงไม่ใช่คนในบ้านหลังนั้นหรอกน่า นามสกุลนี้เป็นเครือญาติใหญ่โตนี่นา จะมีคนใช้ทั่วบ้านทั่วเมืองก็ไม่เห็นแปลก
“ใช่ค่ะ เป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ”
“ผลตรวจเบื้องต้นตอนนี้ยังไม่พบความผิดปกติทางเมตาบอลิซึม ส่วนการติดเชื้อในกระแสเลือดยังต้องรอผลค่ะ แต่ผลวิเคราะห์ในเบื้องต้นนี้ถือว่าเป็นข่าวดีค่ะ”
“จริงเหรอคะ” ดารัณยกมือสัมผัสอกซ้าย โล่งอกโล่งใจจนน้ำตาไหลออกมาทันที พิณลดาเข้าใจหัวอกคนเป็นแม่อย่างลึกซึ้ง
“ตอนที่ลูกชักฉันทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะคุณหมอ มือสั่นจนแทบช็อกตามไปอีกคน แต่ดีที่สามีเขามีสติ”
“โชคดีจริงๆ ค่ะที่มีคุณสามีอยู่เคียงข้าง แล้วตอนนี้คุณพ่อของน้องปราชญ์ไปพักแล้วเหรอคะ”
“เขาไปห้องน้ำน่ะค่ะ แล้วคุณหมอพอจะบอกได้ไหมคะว่าทำไมลูกฉันถึงเป็นแบบนี้ มีสาเหตุมาจากอะไรเหรอคะ”
“ก็มีความเป็นไปได้ว่าอาจเกี่ยวกับภาวะต่อมหมวกไตบกพร่อง Adrenal Insufficiency [5] คือเป็นภาวะที่ร่างกายผลิตฮอร์โมนบางตัวไม่เพียงพอน่ะค่ะ เด็กก็เลยอ่อนเพลียอ่อนแอ และบางครั้งก็นำไปสู่อาการเกร็งคล้ายกับการชักแบบนี้ค่ะ”
“แสดงว่าปราชญ์จะมีอาการชักบ่อยขึ้นใช่ไหมคะ” ดารัณสงสารลูก เขาเกิดมาเพียงสามเดือนและแสนบอบบางเหลือเกิน
“อาจไม่บ่อยเสมอไปค่ะ อาการชักเกิดขึ้นได้หากร่างกายอยู่ในภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ เครียด หรือมีไข้สูง ถ้าดูแลและให้ฮอร์โมนทดแทนอย่างเหมาะสมก็จะควบคุมอาการได้ค่ะ คุณแม่ไม่ต้องกังวลมากนะคะ”
“ไม่ให้กังวลก็อดไม่ได้หรอกค่ะคุณหมอ ลูกคนแรกด้วย ดีนะคะที่แฝดพี่ไม่ป่วยตามไปด้วย”
“น้องปราชญ์มีฝาแฝดเหรอคะเนี่ย”
“ใช่ค่ะ เป็นแฝดชายทั้งคู่ คนพี่ชื่อปรัชญ์ คนน้องชื่อปราชญ์ จริงๆ ก็เถียงกับพ่อเขาเหมือนกันว่าจำเป็นต้องแบ่งพี่แบ่งน้องไหมเพราะพวกเขาเป็นฝาแฝดกัน เดี๋ยวโตมาก็คงไม่เรียกใครพี่ใครน้องแล้วล่ะ”
“ก็ไม่แน่หรอกมั้งคะ ฉันเองก็มีลูกแฝดเหมือนกันค่ะ แต่เป็นแฝดไข่คนละใบ เลยได้ชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ลูกชายเกิดก่อนเลยได้เป็นพี่ ตอนนี้ก็สิบขวบกันแล้วค่ะ ลูกชายก็ทำตัวดีมากสมกับเป็นพี่ชาย ตอนนี้ก็เรียกพี่เรียกน้องกันดีไม่ค่อยตีกัน และพ่อของฉันก็มีฝาแฝดเป็นพี่สาวเช่นกันค่ะ”
“ส่งต่อจากพันธุกรรมสินะคะ ดีจังเลยค่ะ ท้องทีเดียวได้ทั้งลูกชายลูกสาว” ดารัณชักอยากรู้อายุของคุณหมอท่านนี้ ลูกๆ อายุสิบขวบแล้ว แต่คุณหมอยังหน้าเด็กเหมือนเพิ่งผ่านวัยนักศึกษามาได้ไม่นาน ผิวก็ใสเนียนกริ๊ง แต่ดวงตาอ่อนล้าไปเสียหน่อย
“ใช่ค่ะ โชคดีมาก แต่คงไม่มีอีกแล้วค่ะ การตั้งท้องคืองานยากงานเหนื่อยมากๆ เลยค่ะ” พิณลดายังคงเห็นด้วยกับการมีลูกเมื่อพร้อม สำหรับเธอมองไม่เห็นความพร้อมในเรื่องนี้อีกแล้ว
ชีวิตการเป็นแพทย์กินเวลาไปมากมายมหาศาล ซึ่งหลังจากจบแพทย์ประจำบ้านเธอก็มีแพลนต่อยอดเพื่อความก้าวหน้าในอาชีพอีกหลายทอด สงสารก็แต่เจ้าแฝดที่ไม่ค่อยได้เวลาจากแม่นับตั้งแต่คลอดออกมา พิณลดายังรู้สึกผิดต่อลูกไม่หาย
“แต่ฉันยังอยากมีนะคะ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากได้แฝดชายหญิงเหมือนคุณหมอค่ะ” ดารัณชักชอบแพทย์หญิงท่านนี้เสียแล้ว หน้าตาดูอิดโรยเหมือนคนไม่ได้นอนเต็มอิ่มมาหลายวัน แต่รอยยิ้มนั้นสดใสชวนมอง
“ขอให้สมหวังนะคะ คุณแม่ยังสาวยังสวยยังไงก็จะมีคนที่สามสี่ห้าตามมาอย่างแน่นอนค่ะ” พิณลดาอวยพรพร้อมกับสามีของดารัณที่เดินมาสมทบพอดี
“เรียบร้อยดีไหมครับคุณหมอ ลูกผมเป็นอะไรหรือเปล่า”
“เรียบร้อยดีค่ะ ไม่มีอะไรน่าห่วง ฉันแค่มาแจ้งผลตรวจเลือดว่าไม่พบความผิดปกติทางเมตาบอลิซึม แต่ว่ายังต้องแอดมิตเพื่อเฝ้าระวังอาการประมาณสองสามวันค่ะ ต้องติดตามระดับน้ำตาลและเกลือแร่ในเลือดด้วย รวมถึงสังเกตว่าน้องปราชญ์มีอาการซึมหรือภาวะวิกฤตของต่อมหมวกไตหรือเปล่า ซึ่งถ้าเกิดว่าในช่วงเฝ้าระวังนี้อาการของน้องปราชญ์คงที่และไม่มีความผิดปกติอื่นๆ ก็จะพิจารณาให้กลับบ้านได้ค่ะ”
“ขอบคุณครับคุณหมอ แล้วถ้าเกิดว่าตอนกลับบ้านลูกผมมีอาการแบบนี้ขึ้นมาอีกต้องดูแลยังไงเหรอครับ”
“สิ่งสำคัญเลยคือการเฝ้าระวังอาการค่ะ ถ้าเด็กมีไข้ก็ให้ยาลดไข้ตามคำแนะนำ ให้เด็กได้รับน้ำและนมอย่างเพียงพอ อย่าปล่อยให้ขาดน้ำนะคะ เพราะจะเป็นปัจจัยกระตุ้นภาวะนี้ให้รุนแรงขึ้นได้ค่ะ”
“รับทราบค่ะคุณหมอ ฉันจะดูแลลูกให้ดีที่สุดค่ะ”
“และถ้าเกิดเด็กซึมมากขึ้น ตัวเย็นผิดปกติ อาเจียนบ่อย หรือมีอาการเกร็งนานกว่าห้านาทีให้รีบพามาพบแพทย์ทันทีนะคะ”
“ค่ะคุณหมอ”
“งั้นดิฉันไม่รบกวนแล้วค่ะ ขอตัวนะคะ”
พิณลดาหมุนตัวจากไปพร้อมกับความรู้สึกที่โล่งขึ้นอีกหลายเท่า เธอเคยเกรงกับสายตาของพ่อน้องปราชญ์ กลัวจะโดนตำหนิเหมือนตอนที่อยู่ในห้องฉุกเฉิน ทว่ายามนี้เขาดูเข้าใจมากขึ้นกว่าเดิมแล้ว
วันนี้เธอทำดีแล้วพิณลดา ให้การโดนด่าเป็นเรื่องของวันต่อไป แพทย์ที่ปรึกษามักชอบหาเรื่องเธออยู่เสมอ
พิณลดาแยกตัวจากผู้ปกครองของคนไข้แล้วตรงมาสั่งกาแฟที่เคาน์เตอร์ โดยที่ไม่รู้เลยว่าอยู่ในสายตาของผู้ชายคนหนึ่งที่เดินสวนเธอเข้าไปในร้านกาแฟ
ร่างสูงขมวดคิ้วมองเธอคล้ายโดนสาปเป็นหินและยังมองอยู่เช่นนั้น กระทั่งแพทย์หญิงได้รับอเมริกาโน่เย็นแล้วหายลับออกจากร้านไป
“อาจรณ์เป็นอะไรไปคะ” ดารัณเดินมาเขย่าแขนน้องชายของบิดาที่คล้ายกำลังเหม่อมองอะไรสักอย่าง
“อ้อ เปล่า เมื่อกี้อารู้สึกเหมือนเห็นคนเคยรู้จักน่ะ”
ผู้หญิงในชุดกาวน์คนนั้นคุ้นหน้าคุ้นตาเขาอย่างที่สุด ความรู้สึกคล้ายว่ารู้จักติดอยู่ที่ปลายลิ้น แต่นึกอย่างไรก็ไม่ออก
“ใครเหรอคะ คุณอาไม่ตามไปล่ะคะ”
“ไม่ล่ะ อาก็ยังไม่แน่ใจเลยว่ารู้จักจริงไหม ว่าแต่เจ้าปราชญ์เป็นยังไงบ้าง”
“คุณหมอบอกว่าไม่มีอะไรน่าห่วงแล้วค่ะ แต่ยังต้องแอดมิตเฝ้าดูอาการ แล้วนี่คุณอาเพิ่งลงเครื่องมาเหรอคะ”
“ใช่ ที่นี่ก็เป็นทางผ่านพอดี อาเลยแวะมาดูสักหน่อย”
จรณ์เพิ่งกลับมาจากไต้หวัน หรั่งคนขับรถไปรับที่สนามบินและบอกว่าดารัณกับสามีพาลูกมาโรงพยาบาลตอนเที่ยงคืน แต่ดารัณไม่อยากบอกคนในบ้านด้วยกลัวจะตื่นตกใจ ซึ่งก่อนหน้านี้จรณ์สอบถามอาการของเด็กจากดารัณแล้ว แต่ถึงอย่างไรก็อยากมาด้วยตนเองอยู่ดี
“เดินทางมาเหนื่อยๆ ผมว่าคุณอากลับไปพักก่อนดีกว่าครับ หรือว่าจะรับกาแฟสักแก้วดี เดี๋ยวผมไปสั่งให้”
“ไม่ต้องหรอกคุณภาคย์ แค่แวะมาให้กำลังใจทั้งคู่น่ะ งั้นถ้าไม่มีอะไรน่าห่วงแล้วอากลับก่อนนะ ไปเจอกันที่บ้านนะ”
“ค่ะคุณอา”
[1] ภาวะกล้ามเนื้ออ่อนแรงหรือมีแรงตึงตัวของกล้ามเนื้อลดลง มักพบในทารกที่มีปัญหาทางระบบประสาทหรือเมตาบอลิซึม
[2] การติดเชื้อในกระแสเลือด ซึ่งอาจนำไปสู่ภาวะช็อก
[3] ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำกว่าปกติ
[4] สเตียรอยด์ที่ใช้รักษาภาวะบกพร่องของต่อมหมวกไต
[5] Adrenal Insufficiency – ภาวะต่อมหมวกไตทำงานผิดปกติหรือผลิตฮอร์โมนคอร์ติโซลไม่เพียงพอ อาจทำให้เกิดความดันโลหิตต่ำ น้ำตาลต่ำ และอ่อนเพลียรุนแรง