15
คุณมาทำไม
“คุณหมอพิณ สวัสดีค่ะ บังเอิญจังเลย”
พิณลดาในชุดกาวน์สีขาวหยุดฝีเท้าที่กำลังจ้ำไปยังร้านอาหารในโรงพยาบาล ปกติแล้วป้ามาลัยมักห่อข้าวให้เธอมากินทุกวัน แต่วันนี้มาลัยตื่นไปวัดแต่เช้าตรู่ก็เลยไม่ได้เตรียมไว้ให้
“อ้าว สวัสดีค่ะคุณแม่น้องของขวัญ วันนี้พาน้องมาหาหมอเหรอคะ” ส่วนใหญ่คนไข้ที่พิณลดาจำได้จะเป็นประเภทที่มาพบแพทย์บ่อย หรือแอดมิตในหอผู้ป่วยเด็กวิกฤตนาน ซึ่งคุณแม่ของน้องของขวัญเป็นหนึ่งในนั้น
“เปล่าหรอกค่ะ พอดีฉันมาเยี่ยมเพื่อนที่เพิ่งคลอดลูกน่ะค่ะ แต่ได้เจอคุณหมอพิณแบบนี้ก็รู้สึกโชคดีจังเลย ฉันมีเรื่องกลุ้มใจอยากปรึกษาคุณหมอจะได้ไหมคะ”
“ค่ะ ได้สิคะ” ตราบใดที่ไม่ใช่เรื่องเงินพิณลดาก็พร้อมเป็นที่ปรึกษาเสมอ
“คือว่าตอนนี้น้องของขวัญจะสี่ขวบแล้ว แต่น้องยังพูดเป็นคำๆ ไม่ยอมพูดเป็นประโยคสักที หัวอกคนเป็นแม่ก็อดกังวลไม่ได้ กลัวว่าลูกจะพัฒนาการช้ากว่าเด็กคนอื่น”
“หมอเข้าใจความ
