พยัคฆ์ขยับตัวลุกขึ้นยืน ใบหน้าชายหนุ่มฉายแววจริงจัง สายตามองตรงไปด้านหน้า เรียวปากหยักคลี่ยิ้มบาง หัวใจเต้นระส่ำในอก รวบรวมความกล้าเอ่ยออกมา
“ฉันรักเธอนะพริก”
“พริก ฉันรักเธอ”
“พริก ฉันว่าฉันรักเธอเข้าแล้วล่ะ”
“ฉันรู้ว่าเธอรักฉัน และฉันก็รักเธอเหมือนกันพริก”
พยัคฆ์ยืนทำหน้าเหมือนคนกินของขมติดลิ้น ก่อนจะกระแทกลมหายใจออกมาหนักๆ ดึงทึ้งผมตัวเองด้วยความเครียด ทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ภายในสวนของรีสอร์ตตามเดิม เมื่อซ้อมพูดบอกรักศยามลแต่ก็เหมือนจะไม่ได้เรื่องสักเท่าไหร่
“โธ่โว้ย!! แค่บอกรักผู้หญิงคนเดียวทำไมมันยากอย่างนี้วะ” หลังจากออกมาทำใจอยู่นาน และยังซ้อมพูดประโยคนั้นด้วยซ้ำ แต่เหมือนจะยังไม่เข้าปากเท่าไหร่นักก็เริ่มจะโมโห
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงได้กลายเป็นคนไม่ได้เรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้ เมื่อก่อนเห็นปากเก่งปากดีนัก แต่มาวันนี้ดันกลายเป็นคนไม่ได้เรื่องขึ้นมาเสียอย่างนั้น
“เฮ
