ของเล่นที่คุณไม่รัก

ไม่ชอบแต่กินไม่หยุด 1

คนใจร้อนไม่อาจรอไปถึงห้องน้ำอย่างที่ใจปรารถนา เมื่อเข้าห้องนอนมาชายหนุ่มก็บรรจงวางร่างบางบนเตียงนอน แล้วตามขึ้นไปทาบทับอย่างไม่รีรอ ประกบริมฝีปากลงบนกลีบปากอิ่ม ไม่ปล่อยให้ศยามลได้มีโอกาสเอ่ยแย้ง

ความนุ่มนวลถูกมอบให้ในคราแรก เหมือนต้องการหลอกล่อหญิงสาวให้คล้อยตาม เมื่ออีกคนเคลิบเคลิ้มตามใจต้องการ จากที่นุ่มนวลก็ค่อยๆ ไต่ระดับความเร่าร้อนและเรียกร้องขึ้นอย่างรวดเร็ว

จนคนถูกปลุกเร้าอ่อนระทวยอยู่ใต้ร่างหนา มือบางที่วางอยู่บนแผ่นอกกว้างขยับขึ้นมาคล้องลำคอแกร่ง นำพาให้พยัคฆ์แนบกายเข้าใกล้

“อยากให้ฉันต่อหรือพอแค่นี้” คลอเคลียเรียวปากนุ่ม ถามเสียงทุ้มอย่างเจ้าเล่ห์

มือหนาก็กระตุ้นคำตอบด้วยการครอบครองทรวงอกหญิงสาว นิ้วแกร่งสอดลึกเข้าสู่บราเซียเพื่อหยอกเย้ากับยอดอกเล็ก ที่พยัคฆ์รู้ดีว่านี่คือจุดอ่อนไหวของคนใต้ร่าง

ศยามลหอบหายใจแรงกระชั้น พวงแก้มสาวแดงปลั่ง เพราะถูกอีกคนรังแกจุดที่ไวต่อสัมผัส เรียวปากอิ่มเม้มแน่นเพื่อกลั้นเสียงน่าอับอาย มองสบสายตาคมที่ทอดมองมาอย่างสับสน สุดท้ายก็เลือกที่จะ...

“พอแค่นี้ค่ะ” ตัดสินใจผลักแผ่นอกกว้างหนีห่าง หมายจะให้ชายหนุ่มขยับตัวออกจากร่างงาม

ส่วนคนเสียหน้าที่ถูกปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย ทั้งที่ภายในใจคิดไว้ ว่าอย่างไรศยามลก็ไม่มีทางหยุดแค่นี้แน่ ในเมื่อร่างกายของเธอตอบสนองเขาทุกส่วน

“แต่ฉันยังไม่พอ” พูดจบเรียวปากชื้นก็ประกบลงมาอีกครั้ง อย่างจาบจ้วง ดุดัน เอาแต่ใจ เหมือนต้องการสั่งสอน คนที่กล้าปฏิเสธตัวเองอย่างไร้เยื่อใยให้สำนึกผิด

เสื้อผ้าของคนทั้งสองหลุดร่วงออกจากร่างกาย เผยความสวยงามเปลือยเปล่าร่างกายของกันและกันต้องกับแสงไฟสว่างไสว ยิ่งทำให้คนทั้งสองมองเห็นกันและกันชัดเจน แม้จะเห็นกันมาแล้วนับไม่ถ้วนก็ตาม

โดยเฉพาะศยามล เธอไม่เคยชินสักครั้งที่เห็นร่างกายกำยำเปลือยเปล่าของพยัคฆ์ แผงอกกว้างที่มีรอยสักรูปเสือที่หน้าอกด้านซ้าย เหมือนดั่งชายหนุ่มต้องการบอกว่า เสือรูปนั้นคือตัวตนของเขา คือหัวใจของเขา และที่น่าขบขัน คือศยามลอยากเป็นหัวใจของพยัคฆ์บ้าง แม้มันจะไม่มีวันเกิดขึ้นเลยก็ตาม

“อ้ะ” เสียงหวานหลุดออกมาจากเรียวปากอิ่ม ดึงความคิดที่ฟุ้งซ่านให้กลับมา

เมื่อคนใจร้ายเริ่มลงทัณฑ์เธอ ด้วยการมอบสัมผัสวาบหวาม นิ้วร้ายกรีดลงบนดอกไม้งาม สายตาคมแพรวพราวจับจ้องมองดอกไม้ของศยามลจาบจ้วง

จนหญิงสาวต้องยื่นมือไปปิดไว้ ทว่าดูเหมือนทำอะไรก็ช้าไปเสียหมด เพราะนอกจากจะปิดสิ่งหวงแหนไม่ได้ ยังถูกมือหนาจับมือตัวเองไว้ สอดประสานนิ้วเข้าด้วยกัน ก่อนที่พยัคฆ์จะ

“อืม...คุณเสือ” เสียงหวานร้องคราง ใบหน้างามเชิดขึ้นเล็กน้อย ดวงตากลมโตหลับพริ้ม เมื่อพยัคฆ์ฝังใบหน้าลงกับจุดอ่อนไหวที่สุดในร่างกาย

ปลายลิ้นอุ่นลากผ่านไปตามรอยแยกพลิ้วไหว แล้วหยุดทรมานศยามลอยู่ที่เกสรดอกไม้งาม บรรจงมอบความทรมานให้ศยามลด้วยการไล่เล็มขบเม้ม และใช้เรียวลิ้นระรัวย้ำๆ จนร่างบางบิดกายเร่า สะโพกผายร่อนรับในบางครั้งอย่างลืมอาย

พยัคฆ์ผุดรอยยิ้มร้าย ก่อนจะหยุดการกระทำทุกอย่างลง นำพาความฉงนมาสู่คนที่กำลังจะแตะขอบสวรรค์ เหมือนร่างกายกำลังลอยอยู่บนท้องนภาสวยงาม ทว่าอยู่ดีๆ ก็ถูกฉุดลงมาโดยไม่ทันตั้งตัว

“หยุดหรือต่อ” ศยามลอยากจะกรีดร้องออกมากับความเจ้าเล่ห์ของพยัคฆ์ นี่เขาต้องการเอาชนะเธอให้ได้เลยใช่ไหม

ครานี้คนเป็นต่อยกยิ้มอย่างน่าหมั่นไส้ ทั้งที่ความจริงตัวเองก็แทบจะทนไม่ไหว กายแกร่งปวดหนึบเต็มทน แต่เพราะอยากเอาชนะคนอวดดี พยัคฆ์จึงต้องทนเก็บความทรมานนี้ไว้ และเมื่อได้คำตอบในสิ่งที่ตัวเองต้องการ เขาสัญญาว่าจะทรมานคนใต้ร่างให้สาสม

“ตอบ” เมื่ออีกคนครุ่นคิดนานเกินไป พยัคฆ์ก็เร่งเร้าทั้งคำถามและการกระทำ ปลายลิ้นอุ่นกดลึกเข้าสู่แอ่งน้ำหวาน ชอนไชไปจนทั่วและหยุดลงอีกครั้ง ศยามลสะท้านร้อนรุ่มร่างกายแทบแตกออกจากกันเป็นเสี่ยงๆ หากพยัคฆ์ยังทรมานเธออยู่แบบนี้

“ตะ ต่อค่ะ” สุดท้ายศยามลก็พ่ายแพ้ให้พยัคฆ์อีกตามเคย ไม่มีสักครั้งเลยที่เธอจะชนะคนเจ้าเล่ห์ได้

เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการ คนเจ้าเล่ห์ก็ไม่คิดจะทรมานศยามลรวมทั้งตัวเองอีกต่อไป ร่างสูงขยับตัวทาบทับ ประกบจูบกับหญิงสาวอีกครั้ง

และครั้งนี้เป็นศยามลที่จูบตอบกลับมาอย่างเร่าร้อน และเรียกร้องจากพยัคฆ์ ในขณะที่เบื้องล่างเบียดชิดแนบแน่น กายแกร่งกดลึกเข้าสู่ความคับแน่นลื่นไหลทีเดียวจนมิด เพราะถูกนำทางไว้ก่อนหน้า

“อืม” ศยามลครางอื้ออึงในลำคอ รีบยกมือขึ้นโอบกอดร่างกำยำ

พยัคฆ์เหลือบสายตามองใบหน้างาม ที่แดงระเรื่อเพราะถูกทรมาน ยกสะโพกถอดถอนกายแกร่งออกมาจนเกือบหมด และกดลึกเข้าไปทีเดียวจนมิดอีกครั้ง นำพาคนที่อารมณ์ค้างเมื่อสักครู่ไปถึงฝั่งฝันได้อย่างง่ายดาย ร่างบางสะท้านรัญจวน ความสุขที่ถูกทิ้งไว้ไหลทะลักออกมา

“สมใจอยากเธอแล้วสิ” เอ่ยเย้าคนใต้ร่าง เมื่อช่องทางรักภายในโอบกระชับกายแกร่งถี่กระชั้น เป็นการบอกชายหนุ่มว่าเธอไปเยือนสวรรค์เรียบร้อย

“คุณมันบ้า...อ้ะ”

“แล้วเธอจะรู้ว่าฉันบ้าได้ทั้งคืน ยัยพริก” เสียงแหบพร่าเอ่ยขู่ ซึ่งแน่นอนว่าพยัคฆ์ไม่ได้แค่ขู่ แต่ชายหนุ่มจะทำจริงๆ

พยัคฆ์จับร่างบางเปลี่ยนท่วงท่า ให้หญิงสาวคลานเข่าตรงหน้า ร่างกำยำรีบขยับเข้ามาประชิดด้านหลัง กดกายแกร่งสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง

กระแทกกระทั้นเข้าใส่อย่างหนักหน่วงไม่มีพัก เกิดเสียงหยาบโลนผสมกับเสียงร้องครางดังขึ้นตลอดเวลาร่วมรัก ยิ่งกระตุ้นอารมณ์พยัคฆ์ให้ทะยานขึ้นสูง

เป็นการร่วมรักที่ให้ศยามลแทบไร้เรี่ยวแรง เมื่อพยัคฆ์เอาแต่ใจ ชายหนุ่มปรนเปรอให้ศยามลทั้งด้านล่างและด้านบน ยอดอกเล็กถูกลิ้นชื้นไล่เล็ม และดูดกินราวกับอมยิ้มแสนอร่อย ส่วนด้านล่างก็ขยับเข้าออกสอดประสาน กับการร่อนรับของหญิงสาวอย่างเข้าจังหวะ นำพาความสุขมาสู่คนทั้งคู่อีกครา

“อ้ะ...คะ คุณเสือ พริก พริกจะไม่ไหว”

“รู้แล้วน่า...อืม...อีกนิดพริก อีกนิดเดียว” เพลงรักบรรเลงดุดันในช่วงสุดท้ายเป็นรอบที่สอง ที่คนทั้งคู่อยู่บนเตียงนอน หลังจากพยัคฆ์พาศยามลไปเที่ยวมาแล้วรอบห้อง

สะโพกสอบกดลึกแนบแน่นนิ่งค้าง พร้อมกับเสียงครางของคนทั้งสองที่ดังออกมาเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนทุกสิ่งรอบกายจะหยุดเคลื่อนไหว มีเพียงเสียงของลมหายใจของทั้งสองที่ดังประสานกันเพราะเหนื่อยล้า ก่อนชายหนุ่มจะขยับตัวออกห่าง

“เธอนี่มันเด็ดจริงๆ เผ็ดร้อนสมชื่อ” ศยามลมองคนปากร้ายตาขวาง นึกเกลียดตัวเองนักที่เผลอไผลไปกับสัมผัสของพยัคฆ์อยู่ร่ำไป แล้วเป็นเช่นไร เขาก็ตอบแทนเธอด้วยคำพูดแสนร้ายกาจ

“ถ้าพริกเด็ดคุณเสือก็จ่ายค่าตัวพริกมา” ครานี้พยัคฆ์เกิดความงุนงงอย่างเห็นได้ชัด เมื่ออยู่ดีๆ คนตรงหน้าก็อยากได้เงินขึ้นมา ทั้งที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอปฏิเสธมาตลอดว่าไม่ได้ขายตัว

“ขายตัว”

“ก็ในเมื่อคุณเสือเห็นพริกเป็นแค่ของเล่น เป็นอีตัวบนเตียง คอยรองรับความเ****นของคุณ งั้นต่อไปนี้คุณเสือต้องจ่ายค่าตัวพริก” พยัคฆ์หัวเราะอย่างตลกขบขันในลำคอ ขยับตัวลุกขึ้นยืนเท้าเอวมองหน้าศยามล

“บาทเดียวฉันก็ไม่ให้ เธอนี่มันเพ้อเจ้อชะมัด” ว่าแล้วก็เดินหนีเข้าห้องน้ำไป แต่ศยามลก็ยังไม่วายร้องตะโกนตามหลัง

“ขี้เหนียว เห็นแก่ได้”

“เออ” นั่นคือสิ่งที่พยัคฆ์ร้องตอบกลับมา ศยามลก็อยากจะตามไปข่วนใบหน้าชายหนุ่มในห้องน้ำให้หายหมั่นไส้