“ไสหัวออกไป!! พวกแกไสหัวออกไปจากห้องฉันให้หมด!!!” เสียงทุ้มต่ำทรงอำนาจของฮันเตอร์ตวาดดังลั่นไปทั่วห้องทำงานของเขา ก่อนที่สนับมือจะถูกถอดแล้วเขวี้ยงทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี
ฮันเตอร์ปรายตามองใบหน้าของริชาที่ยังคงนั่งคุกเข่าเอาตัวเองบังลูกชายคนโตของเขาเอาไว้ นัยน์ตาคู่สวยที่จับจ้องมาที่เขาไม่มีความหวาดกลัวเขาสักนิด
“ไปค่ะพี่เฮล เราออกไปจากที่นี่กันนะ...” ร่างบางละสายตาจากใบหน้าของฮันเตอร์ก่อนที่เธอจะหันไปพูดพร้อมกับประคองตัวเฮลให้ลุกขึ้นยืน...เฮลกัดฟันข่มความเจ็บเอาไว้ก่อนจะค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นด้วยความยากลำบาก
“ฉันเอง เธอไม่ไหวหรอก...” ฮอลเอ่ยขึ้นนิ่งๆ ก่อนจะรีบเดินเข้ามาประคองตัวพี่ชายตัวเองเอาไว้ เพราะขนาดตัวของริชาไม่สามารถประคองตัวเฮลไปจนถึงรถแน่ๆ
ริชาพยักหน้ารับรู้อย่างว่าง่ายก่อนจะยอมให้ฮอลพาตัวเฮลออกไปจากห้องนี้
“ไปกันเถอะริชา...”
“ไปค่ะพี่เชอ...” ร่างบางเอ่ยเพียงแค่นั้นก่อนจะรีบเดิ
