ใต้เตียงคุณแม่
ตอน เสร็จยามหมู่บ้าน
เช้าวันต่อมาคุณพ่อก็กลับจากการทัวร์เที่ยวต่างจังหวัด คุณแม่รจนาก็ตื่นขึ้นมาทำอาหารแต่เช้าตรู่
แนนนี่กับเอมนั่งทานอาหารร่วมกับคุณพ่อคุณแม่อย่างเอร็ดอร่อย วันนี้มีทั้งข้าวผัดปูร้อนๆ ปลานึ่งมะนาวหอมฉุย แนนนี่นั่งกินอาหารแบบไม่พูดไม่จา ตาคล้ำดำเพราะอดนอน
"หนูเอมมานอนที่นี่บ่อยๆก็ได้นะ แนนนี่จะได้ไม่เหงา" พ่อเมฆเอ่ยกับเพื่อนของลูกสาว
"ที่จริงให้แนนนี่ไปนอนบ้านเอมบ้างก็ได้นะจ๊ะ สลับกันไง" คุณแม่เอ่ยเสริม ราวกับว่าไม่อยากให้มีใครอยู่ในบ้านนอกจากหล่อนเอง
"หนูอยากมานอนที่นี่มากกว่าค่ะ" เอมยิ้มตอบ
"ก็ดีแล้ว พ่อไม่อยากให้แนนนี่ออกไปนอนที่อื่นน่ะ หนูเอมเป็นฝ่ายมานอนก็ดีแล้วนะ เก่งมาก" คุณพ่อตอบ
"แฮร่ ๆค่ะ" เอมยิ้มแห้ง
"ทานเยอะๆนะคะ วันนี้อยู่บ้านใช่ไหม" คุณแม่เอ่ยเสียงหวานและตักอาหารป้อนเข้าปากของคุณพ่อ ทำเอาเอมกับแนนนี่กันหน้ามองตากันอย่างสุดทึ่งในการแสดงของคุณแม่
"เดี๋ยวนอนซักตื่น บ่ายๆจะออกไปตีกอล์ฟน่ะ" พ่อตอบ
"กลับมาก็จะไปออกกำลังเลยหรือคะ ฟิตจริงๆ ฮิ! ๆ" คุณแม่หัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"จ๊ะ อ้อ ไม่ต้องรอทานมื้อเย็นนะ" คุณพ่อตอบ
แนนนี่หันขวับมามองตาเอม ทั้งสองยักคิ้วหลิ่วตากันอย่างรู้ใจ วันนี้ต้องได้ดูหนังสดอีกเป็นแน่
หลังจากทานอาหารแล้วสองสาวก็ขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวก่อนปั่นจักรยานออกไปเรียนพิเศษที่บ้านด็อกเตอร์สมชาย
วันนี้มีเพื่อนมาเรียนราวๆสิบกว่าคน เนื้อหาหลักๆก็จะเป็นวิชาเตรียมสอบเข้ามหาลัย
"แนนนี่ เอม ดูกระดานหน่อย" ด็อกเตอร์สมชายเอ่ยเมื่อเห็นสองสาวนั่งเอวชิดติดกันและก้มหน้าซุบซิบอะไรอยู่นานสองนาน
"ค่ะ ๆ" สาวๆพยักหน้าแล้วยังคุยกันต่อ ตามองกระดานแต่เอาแก้มชนกันแทน
"วันนี้พระเอกหนังไม่น่าใช่ด็อกเตอร์นะเพราะสอนเราอยู่" แนนนี่เอ่ย
"พ่อฉันก็ไปบิน ไม่ใช่พ่อฉันแน่ๆ" เอมเสริม
เวลา12.00
"เอาหละ พักเที่ยงนะครับ บ่ายโมงตรงเจอกันนะ ช่วงบ่ายถ้ากลัวง่วงก็ซื้อขนมมาตุนไว้เลย มีแนวข้อสอบสำคัญนะ อย่าโดดติวกันนะ" ด็อกเตอร์เอ่ย
เด็กสาวเด็กหนุ่มต่างก็แยกย้ายกันออกไปหาอะไรกิน บ้างก็หากินของว่างในคาเฟ่หน้าหมู่บ้านหรู บ้างมีคนขับรถมารับ แต่ละคนล้วนเป็นลูกคนรวย
กริ๊ง! ๆ ๆ มีเพียงสองสาวที่ตั้งหน้าปั่นจักรยานกลับมาที่บ้าน พอมาถึงก็เห็นคุณแม่เดินออกมาส่งคุณพ่อที่รถหรู หล่อนยืนเขย่งเท้าเอามือจับบ่าพ่อแล้วหอมแก้มซ้ายทีขวาทีอย่างน่ารักสุดๆ
"โห แม่แกน่าจะได้รับรวงวัลเมียดีเด่นนะเนี่ย" เอมเอ่ย
"ดีกับผีน่ะสิ รางวัลสาขาการแสดงดีกว่ามะ" แนนนี่ตอบ
บรืน! ๆ ๆ รถคุณพ่อแล่นออกจากบ้านหรูไปแล้ว สองสาวเอารถมาจอดพิงพุ่มดอกไม้ตรงรั้วแต่ไม่ยอมเข้าบ้าน พวกเธอนั่งยองๆซ่อนในพุ่มดอกไม้ เอามือเกาะลูกกรงรั้วและเอาหน้าส่องเข้าไปมองภายในบ้าน
"เมื่อไหร่พระเอกจะมา ด็อกเตอร์ให้พักชั่วโมงเดียวเองนะ" เอมบ่น
"ไม่รู้สิ อาจจะมาตอนเย็นรึเปล่านะ" แนนนี่ตอบ
สองสาวนั่งหิวจนท้องร้องอยู่ครึ่งชั่วโมงในร่มเงาใต้พุ่มดอกไม้ จู่ๆก็มียามตัวดำล่ำสันปั่นจักรยานผ่านมา
"หลบ ๆ เอาตูดเข้ามา" เอมดึงแนนนี่ให้มานั่งชิดรั้วเพราะกลัวยามจะมองเห็น ยามที่หมู่บ้านหรูนี้จะปั่นจักรยานตรวจความปลอดภัยทุกซอกซอยชั่วโมงละครั้ง เรียกได้ว่าการคุ้มกันแน่นหนาสุดๆ แถมยังมียามหลายสิบคอยตรวจตราดังที่กล่าว โจรไม่หลุดรอดเข้ามาได้อย่างแน่นอน
กริ๊ง! ๆ จู่ๆยามก็จอดจักรยานหน้าประตูรั้วบ้านของแนนนี่แล้วกดกริ่งจักรยานสองที
สองสาวรีบลุกยืนยื่นหน้าโผล่พ้นจากพุ่มดอกไม้และมองที่หน้าประตู
"มาแล้วค่ะ" คุณแม่วิ่งออกมาและตอบเสียงหวาน ผิวกายขาวออร่าสะท้อนแสงแดดยามบ่ายจนแสบตา
"ขนาดยามแม่แกยังไม่เว้นเหรอยัยแนน" เอมเอ่ย
"บ้าป่ะ ใครจะไปเอายาม ดูนั่น เขาเอาพัสดุมาส่ง" แนนนี่ตอบและชึ้นิ้วไปยังกล่องพัสดุขนาดใหญ่ที่ยามถืออยู่
ฟู่วส์! เอมถอนหายใจเมื่อเห็นแม่รจนายื่นมือออกมาเซ็นรับของ ทว่าจู่ๆหล่อนก็กดเปิดประตูบานเลื่อนไฟฟ้าจนรั้วเปิดกว้าง
"เชิญข้างในค่ะ ฮิ! ๆ" เสียงหวานแหว๋วของคุณแม่แว่วมาถึงพุ่มดอกไม้ น้ำเสียงหวานยิ่งกว่าตอนคุยกับคุณพ่อเสียอีก
"ครับคุณนาย หิ ๆ" ยามหนุ่มตัวดำล่ำสันตอบและโค้งหัวคำนับรับคำเชิญก่อนจะยกกล่องพัสดุเดินดุ่มๆเข้าบ้านหรูของสาวใหญ่
"โอโหเอม" แนนนี่หันมามองตาเพื่อน
"ฉันว่าแม่แกเป็นโรคฮีสทีเรียแน่ๆ" เอมตอบ
"นั่นสิ ขาดขวดไม่ได้เลย" แนนนี่ตอบแล้วพยายามปีนรั้วเหล็กกระโดดเข้าบ้านตัวเอง เพราะหากเปิดประตูจะมีเสียงมอเตอร์ไฟฟ้าดัง
อึ๊บ! ๆ เอมช่วยดันตูดจนแนนนี่ปีนขึ้นสูงก่อนจะข้ามมาอีกฝั่งได้อย่างทุลักทุเล จากนั้นเธอก็ปีนข้ามตามมาก่อนจะย่องๆมาเกาะกระจกหน้าต่างชั้นหนึ่งแล้วมองเข้าไปภายในบ้าน
เห็นคุณแม่มานั่งอยู่ที่เก้าอี้ตรงโต๊ะอาหาร ยามยกกล่องใบใหญ่มาวางไว้บนโต๊ะแล้วถอยออกไปยืนห่างๆรอ เค้ายืดอกหลังตรงเผงราวกับทหาร เอาสองมือประสานไว้ตรงเป้า
คุณแม่ยืนแล้วก้มหน้าใช้มีดทำครัวกรีดเปิดกล่อง
"เค้าเอาพัสดุมาส่งเฉยๆป่ะวะ แบบว่ายกเข้ามาให้เพราะมันหนัก" เอมหันมาถาม
"ไม่รู้สิ ดูๆกันต่อไป แกกดถ่ายไว้รึยังล่ะ" แนนนี่หันมาสั่งเพื่อนราวกับว่าตัวเองเป็นผู้กำกับ ส่วนเอมเป็นตากล้อง
ตี๊ด! เอมใช้มือถือของแนนนี่ถ่ายคลิปจากนอกกระจกหน้าต่างเข้าไปในบ้าน
โพล๊ะ! จู่ๆมือถือก็หล่นร่วงลงไปจอกระแทกพื้นแตกยับเยิน สองสาวอ้าปากค้างเมื่อเห็นคุณแม่เอาชุดว่ายน้ำสุดเซ็กซี่ในกล่องพัสดุขึ้นมาทาบวัดกับเรือนร่างตัวเอง
ยามเดินอ้อมหลังเข้ามาโอบเรือนร่างคุณแม่ลูกหนึ่งจากด้านหลัง จากนั้นจับหล่อนถอดเสื้อยืดและกางเกงขาสั้นออกจนหมดสิ้น
เรือนร่างเพรียวสวยอรชรดั่งนางแบบกำลังยืนส่ายเอวอย่างยั่วยวนสุดๆ หล่อนบดแผ่นหลังกับหน้าอกล่ำๆของยามตัวดำจนเสื้อเครื่องแบบของเค้ายับยู่ยี่
ยามใช้มือขยำฟัดเต้าแม่จนแดงคามือ เธอหันหน้ามาหาแนนนี่กับเอมที่หน้าต่างพอดี เห็นมือยามบี้หัวนมสองข้างจนแม่ร้องเสียงดังระงม
อร๊ะ! อ๊า!
แปบๆมือสากดำของยามตัวล่ำก็ลูบลากจากเต้าลงมาล้วงหว่างขาโหนกนูนขนดกดำของแม่
เค้าใช้นิ้วมือแหย่เข้าร่องสาวและกระตุกมือสั่นหงึกๆ อ๊ะ! โอ๊ย! คุณแม่เงยหน้าร้องขึ้นฟ้าอย่างสุขเสียว ยืนหนีบขากับมือยามและส่ายสะโพกดิ้นพล่าน
เอื่อก! แนนนี่กับเอมอุทานพร้อมกันเมื่อเห็นน้ำเสียวของคุณแม่ไหลเลอะมือดำๆของยามและไหลเป็นเส้นยาวลงมาที่ขาทั้งสองข้าง
ยามรูดซิบกางเกงล้วงจับแท่งเอ็นออกมาแล้วกดแทงเข้าร่องสาวแม่จากด้านหลังในท่ายืนย่อเข่าซอยเอว สองมือก็บีบฟัดเต้าใหญ่อย่างรุนแรง
ป๊าบ! ๆ ๆ เสียงกระหน่ำแทงดังลั่นทะลุหน้าต่างบ้าน เค้าฟัดเต้าแม่แรงและกระแทกหนักชนิดไร้ความเมตตาปราณี
คุณแม่คนสวยกลับเหลียวหลังมองตายามแล้วร้องขออะไรที่หนักๆ
"อ๊าย! ๆ ๆ แรงๆอีกค่ะ"
"ผัวขา"
อือ! ๆ ๆ เอมกับแนนนี่เผลอครางกระเส่าตามคุณแม่ก่อนจะรีบยกสองมือขึ้นปิดปากตัวเอง พวกเธอเห็นแม่ยืนตัวโยกไปโยกมาตามแรงกระแทกกระทั้นของยาม เห็นแท่งเอ็นดำปี๋อันยาวใหญ่วิ่งรูดเข้ารูดออกหว่างขาคุณแม่อย่างชัดเจนเต็มสี่ตา
ยามยืนซอยเอวยิกๆ ราวๆห้านาทีคุณนายก็ยืนชักกระตุกตัวเกร็งตาเหลือกตาค้างก่อนจะตัวอ่อนร่วงลงมาคุกเข่าหมอบคลานกับพื้น
ยามตามลงมาคุกเข่าตรงด้านหลังแล้วเอาบ้องข้าวหลามสีดำกดแทงซ้ำเข้ารูเดิม ป๊าบ! ๆ ๆ อ่าส์! ๆ ๆ เค้าซอยแม่ยับชนิดที่ไม่พูดไม่จา ใช้การกระทำเป็นตัววัดแทน
ฮะอร๊าย! โอ๊ย! คุณแม่สาวใหญ่ฟุบอกแนบกับพื้นบ้านหรูและโด่งตูดรับแท่งเอ็นยามในสภาพหน้าหันข้างแก้มถูกับพื้นจนแดงช้ำ
กร่อด! ๆ เพี๊ยะ! ๆ ๆ ยามกัดฟันอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะฟาดมือดำๆลงบนแก้มก้นขาวใหญ่นุ่มนิ่มจนแดงเป็นปื้นๆ
"อ๊าย! เบาๆหน่อยเดี๋ยวเป็นรอย เดี๋ยวผัวฉันจับได้" คุณแม่เหลียวหลังร้องบอกยามเสียงดังชัดแจ๋ว
"แล้วนี่ไม่ใช่ผัวหรือครับ ที่กำลังทำลูกให้คุณเนี่ย" ยามตอบแล้วหยุดตีตูดแม่ แต่เค้ากลับกระแทกเอวรุนแรงขึ้น
"ใช่ค่ะ เป็นค่ะ อร๊ะ โอ๊ย" คุณแม่ร้องเสียงหลง
"เป็นอะไรครับ" ยามร้องถามและใช้สองมือจับสะโพกกลมผายบีบกระชากเข้าหาตัวเอง
"เป็นผัวค่ะ"
"ได้โปรดปล่อยน้ำเข้ามาในตัวฉันทีเถอะค่ะ"
คุณแม่ร้องตอบเหมือนดังนางเอกสาวในหนังโป๊ไม่มีผิด
"อื้อหือ" เอมอ้าปากค้าง สะบัดหน้าไปมาอย่างไม่เชื่อหูและตาตัวเอง
แกร่ก! ๆ แนนนี่ยืนหนีบขาเอาเล็บขูดข่วนกระจกด้วยความเสียวปนร้อนวูบๆวาบๆที่หว่างขาตัวเอง
วื๊ด! ๆ ๆ จู่ๆมือถือในกระเป๋ากางเกงของเอมก็สั่นเมื่อมีสายโทรตามจากด็อกเตอร์ให้กลับไปเรียน
"เอ้า มือถือฉัน ยัยเอม" แนนนี่ลงนั่งยองๆเก็บมือถือขึ้นมาปัดเช็ดด้วยชายเสื้อยืดสีชมพู
"กลับไปเรียนกันเถอะ เดี๋ยวความแตก" เอมดึงแขนแนนนี่ให้ลุกยืน
"เมื่อกี๊แกไม่ได้ถ่ายหรือ" แนนนี่บ่นก่อนจะแขกหัวเพื่อนดัง โป๊ก!