ใต้เตียงคุณแม่

เรียงคิว

ใต้เตียงคุณแม่

ตอน เรียงคิว

สองสาวปั่นจักรยานจากหน้าบ้านคุณแม่กลับมายังบ้านด็อกเตอร์สมชายเพื่อติวข้อสอบเข้ามหาลัยต่อ

ช่วงบ่ายเพื่อนๆคนอื่นๆเอาขนมมาวางบนโต๊ะและกินไปด้วยมองกระดานไปด้วยอย่างสบายใจ ทว่ามาสาวผมสั้นกับสาวผมยาวที่นั่งกุมท้องเพราะหิวข้าว

"ทำไมแกไม่ถ่าย ทำมือถือฉันแตกอีก ยัยเอม" แนนนี่กระซิบหูบ่นเพื่อนในระยะเผาขน

"ขอโทษ มันใจสั่นอ่ะ แขนขาอ่อนเลย" เอมหันมาตอบแนนนี่ในสภาพปลายจมูกจิ้มบดกัน

"ช่างเหอะ หิวจัง" แนนนี่เอ่ยและเอามือลูบท้อง

"ไปไหนมาเนี่ยเรา ทำไมไม่กินข้าว หน้าซีดเชียว" ด็อกเตอร์สมชายเอ่ยและชี้หน้าเด็กสาวผมยาวที่จวนจะเป็นลม

"ไปบ้านมาค่ะ" เอมรีบยกมือตอบแทนเพื่อน.

"ไปบ้านแล้วทำไมไม่กินข้าว" ด็อกเตอร์ถาม

"คือ หนูลืมกุญแจบ้านค่ะ" แนนนี่โกหกในสภาพปากซีด หิวจนมือสั่น

"ตายๆ จะเข้ามหาลัยอยู่แล้ว เป็นเด็กเป็นเล็กยังขี้ลืมเหมือนแม่" ชู้คุณแม่บ่นแล้ววางปากกาไวท์บอร์ดก่อนจะเดินเข้าบ้านไปหาของกินให้แนนนี่

"ทำโจทย์ในกระดานรอกันไปก่อนนะ"

"ครับ ค่ะ" เด็กวัยรุ่นคนอื่นๆขานรับและก้มหน้าก้มตาเขียน

ราวๆห้านาทีด็อกเตอร์ก็เอาขนมไทยที่เมียเขาทำไว้เมื่อเช้ามามาวางตรงหน้าสองสาวแล้วผายมือโค้งคำนับล้อเลียนเหมือนบ๋อยในร้านอาหาร

"ขอบคุณค่ะ" เอมกับแนนนี่ยิ้มแล้วแกะขนมเทียนห่อใบตองกับข้าวต้มมัดกินอย่างมุมมาม

ง่ำ! ๆ ๆ ทั้งแป้งทั้งข้าวติดมือเต็มไปหมด ปากก็มันแผล็บ

สองชั่วโมงต่อมาเด็กๆก็เรียนจบ ทว่าทุกคนยังกลับบ้านไม่ได้เพราะว่าฝนตกพรำๆ จึงรอผู้ปกครองขับรถมารับ

"ขอบคุณค่ะ ๆ ไปละนะคะด็อกเตอร์" แนนนี่กับเอมวิ่งออกจากบ้าน คร่อมจักรยานปั้นหน้าตั้งฝ่าสายฝน เล่นเอาเพื่อนๆถึงกับยืนงง

"แกว่าเขากลับยังอ่ะ คุณยามด้ามใหญ่อ่ะ" เอมขี่จักรยานมาตีคู่กับแนนนี่และถาม

"ก็กลับไปแล้วมั้ง เขาต้องทำงานนี่" แนนนี่ตอบและเร่งถีบเท้าปั่นเร็วขึ้น

"เสียดายจัง ไม่ได้ถ่ายแล้วสิ" เอมเอ่ย

"เป็นเพราะแกนั่นแหละยัยเอม" แนนนี่บ่น

สองสาวมาถึงหน้าบ้านหรูในสภาพตัวเปียกเหมือนลูกหมาตกน้ำ แต่กลับพบว่าจักรยานของยามยังจอดอยู่ที่เดิม

"อ้าว ยังไม่กลับอีกรึ" แนนนี่เอ่ยอย่างตาโต

"พวกเขาจะมีอะไรกันนานขนาดนั้นเลยเหรอแกร" เอมเอ่ยแล้วเข็นจักรยานไปซ่อนในพุ่มดอกไม้ริมรั้ว

แนนนี่กดเปิดประตูบานเลื่อนไฟฟ้าเพราะว่าเสียงฝนตกดังกลบเสียงประตู เธอวิ่งมายืนเกาะหน้าต่างกระจกมองเข้าไปในบ้านก็ไม่เจอคุณแม่

"พวกเขาอยู่ป่ะ" เอมเปิดมือถือตัวเองแล้ววิ่งตามมาหาเพื่อนรัก

"ไม่ได้อยู่ขั้นล่างนี่" แนนนี่

"อยู่ข้างบนรึเปล่า" เอม

"ห้องนอน" แนนนี่เอ่ยแล้ววิ่งมาหน้าประตูบ้านแล้วกลั้นหายใจหมุนลูกบิด

แอ๊ดดด! เธอกับเพื่อนเข้ามาในบ้านแล้วย่องขึ้นบันใดวน พอมาถึงหน้าห้องคุณแม่ก็ได้ยินเสียงชายหญิงคุยกันทะลุประตูห้องออกมาเบาๆ

"ชอบไหมครับ"

"ชอบค่ะ"

"ผมกับคนเมื่อกี๊ใครเอาเก่งกว่าครับ"

"เก่งทั้งคู่ค่ะ คนเมื่อกี้ยาว แต่คุณใหญ่กว่า ฮิ! ๆ" เสียงคุณแม่อารมณ์ดีเวอร์

"อีแนน ไม่ใช่ยามคนเมื่อกี๊หรอกหรือ" เอมกระซิบหูเพื่อน

"ก็ได้ยินอยู่ว่าไม่ใช่คนเมื่อกี๊" แนนนี่ตอบและเอาหนูแนบประตู

"ประตูปิด จะแอบดูยังไงล่ะ" เอมถาม

"เอางี้ ตามมา" แนนนี่ตอบแล้ววิ่งกลับลงชั้นล่าง ไปเอาบันใดพับของพ่อที่โรงรถมาพาดกับระเบียงห้องนอนคุณแม่แล้วปีนจากสนามหญ้าขึ้นไปยังระเบียงทั้งๆที่ฝนตก

"หนาวจัง" เอมปีนตามขึ้นมานั่งยองๆกอดแนนนี่จากข้างหลัง ทั้งสองเอาตาข้างเดียวส่องลอดผ้าม่านที่เปิดแง้มเพียงน้อยนิด มองเข้าไปบนเตียง

อึก! แนนนี่กลืนน้ำลายเหนียวเมื่อเห็นคุณแม่นอนตะแคงหันหน้ามา ยามตัวโตนอนกอดหล่อนจากข้างหลัง เขาแทงเเท่งเอ็นปักคาหว่างขาคุณแม่ในสภาพกอดกันแน่น

จุ๊บ! ๆ คุณแม่โดนยามเอามือใหญ่ๆจับคาง บิดหน้าหล่อนให้เหลียวหลังไปจูบปากแลกลิ้นขณะที่เอวก็โยกของรักตอกใส่รูหนักๆ

ปึ่ก! ๆ ๆ อื้อ! อือ! คุณนายสาวตัวอ่อนระทวย ดึงมือยามที่รัดเอวให้ยกมาขยำเต้าตัวเองอย่างเชิญชวนสุดๆ

แท่งเอ็นสีแดงลำใหญ่เกือบเท่าฝรั่งวิ่งรุดเข้าออกหว่างขาจนสองกลีบปลิ้นลู่เข้าลู่ออก

"โอ้โห วันนึงคนเราสามารถเอากันได้กี่ครั้งเนี่ย" เอมเอาคางตั้งไว้บนหัวแนนนี่และพึมพำ

"อย่าพูดมาก ถ่ายยัง" แนนนี่นั่งยองๆเกาะบานเลื่อนกระจก

"ถ่ายอยู่" เอมตอบและกดมือถือแนบกับกระจกแล้วมองหนังสดผ่านหน้าจอ

ปั่บ! ๆ ๆ เอี๊ยด! ๆ ยามตัวใหญ่เร่งกระหน่ำแท่งเอ็นใส่คุณแม่ อร๊าย! ๆ ๆ หล่อนกรีดร้องและสะบัดหน้ากลับมาข้างหน้า แววตาและสีหน้าดูเหมือนจะเจ็บปวดแต่กลับเด้งตูดรับเอาแท่งเอ็นเข้าหว่างขารุนแรงขึ้น

"อ่าส์! ตอดดีจังนะคุณนาย"

"อยากได้น้ำของผมนักล่ะสิ หิ! ๆ"

ยามคนนี้ดูจะทะเล้นผิดกับคนแรกที่มาส่งพัสดุ

"จะแตกแล้ว ปล่อยเข้ามาข้างในเลยนะคะ" คุณแม่ร้องตอบแบบไม่อายปาก

ปึก! ๆ ๆ ปรี๊ดด! ยามตัวกระตุกหน้าสั่น น้ำอุ่นๆแตกพุ่งเข้ามาในท้องคุณแม่ พอเค้าดึงของรักออกจากรูก็เห็นน้ำขาวข้นไหลออกมาด้วย

"ผมไปทำงานก่อนนะครับ จะครบชั่วโมงแล้ว ต้องไปตรวจอีกซอย" ยามเอ่ยและรีบลุกขึ้นยืน ก้มเก็บชุดเครื่องแบบที่กองบนพื้นมาสวมใส่แล้ววิ่งลงชั้นล่าง

สองสาวเห็นคุณแม่ลุกมานั่งที่ขอบเตียง หล่อนอ้าขาก้มหน้าเช็ดหว่างขาด้วยทิชชู่แล้วก็หยิบมือถือมานั่งกดเล่น

ติ๊งต่อง! จู่ๆก็มีเสียงกดกริ่งหน้าบ้าน ทว่าคุณแม่ก็ไม่ตกใจหรือลุกไปไหน

"ใครน่ะ" แนนนี่เอ่ย

"พ่อแกป่ะ" เอม

พูดไม่ทันขาดคำจู่ๆก็มียามอีกคนวิ่งมาเคาะประตูห้องนอนแม่

"เข้ามาเลย ไม่ได้ล็อค" แม่ร้องตอบ

แอ๊ดดด! บานประตูเปิด ยามวัยรุ่นตัวผอมหน้าเดฟเดินยิ้มเข้ามายกมือไหว้

"สวัสดีครับ ไม่ได้เรียกใช้บริการผมนานเลยนะ หิ! ๆ" ยามตัวผอมสูงเอ่ยแล้วยืนถอดเสื้อผ้า

"ฮิ! ๆ ทำไมล่ะคะ" แม่เอ่ยและนั่งอ้าซ่า

"ก็คิดถึงคุณนายครับ หิ! ๆ" ยามตัวผอมเอ่ยแล้วก้มถอดกางเกงในกองบนพื้น เค้ายืนกำแท่งเอ็นดุ้นยาวๆรูดจนมันแข็งเต็มที่ สองสาวที่ระเบียงตกใจหันมองตากันเมื่อเห็นเม็ดตะปุ่มตะป่ำสามสี่เม็ดมันนูนออกมาจากผิวแท่งเอ็น

เป็นเม็ดกลมๆเหมือนลูกแก้ว ฝังอยู่ในแท่งเอ็นตรงส่วนปลายต่อจากหัวดอกเห็ด มีส่วนกลางลำอีกเม็ด ด้านข้างและล่างอีก ดูๆไปแล้วมันเยอะจนนับไม่ได้ว่ากี่ลูกกันแน่

"มันอะไรน่ะแกร" เอมกระซิบถามแนนนี่

"ไม่รู้สิ มันน่ากลัวจัง" แนนนี่ตอบและเอาหน้าแนบกับกระจก ซ่า! ๆ ๆ ฝนก็ตกลงมาหนักขึ้น เนื้อตัวทั้งสองสาวเปียกปอนและสั่นเทาไปหมด ทว่าไฟในอกกลับรุ่มร้อนจนลืมหนาว

"คิดถึงไม่ใช่เหรอ มาสิคะ" คุณแม่กวักมือเรียกยามในท่านั่งอ้าขาตัวเปลือยเปล่า

ตุ๊บ! ยามคุกเข่าลงกับพื้นแล้วคลานเข่ามาซุกอยู่กลางง่ามขาสาวใหญ่ก่อนจะก้มหน้าเลียร่องสาวของหล่อนแผล็บ! ๆ

อี๋! แนนนี่ทำหน้าเหมือนขมคอเมื่อเห็นยามคนใหม่เลียร่องสาวคุณแม่ทั้งๆที่คนก่อนเพิ่งจะปล่อยน้ำเข้าไปหยกๆ

อร๊ะ! อ๊าาา! คุณแม่เอาสองมือจิกผมรองทรงของยามและเงยหน้าร้องขึ้นเพดานอย่างปลดปล่อย

ยามเลียแป๊บๆก็จับคุณแม่ลุกยืน เค้าอ้อมไปยืนข้างหลังหล่อนแล้วย่อเข่ากำแท่งเอ็นตะปุ่มตะป่ำกดแทงเสียกเข้าหว่างขาแดงช้ำอย่างใจเย็น

ปึ่ด! ๆ ๆ โอ๊ย! โอ๊ยยย! คุณแม่ร้องลั่นบ้านเมื่อส่วนหัวบานใหญ่มุดหลุดเข้ามาในร่องสาวตามด้วยเม็ดมุกที่ครูดถูเข้ามาภายในทีละเม็ด

โอย! แนนนี่และเอมครางตามคุณแม่ แค่ดูสีหน้าของหล่อนก็รู้เลยว่าเม็ดตะปุ่มตะป่ำที่ฝังใต้ผิวแท่งเอ็นคงเสียดสีภายในร่องสาวจนเจ็บแปล๊บ

ปรั่บ! ๆ ๆ อ่าส์! ๆ ยามตัวผอมใช้สองมือขยำเต้านมใหญ่คุณแม่แล้วยืนกระแทกเสยขึ้นหนักๆจนแท่งเอ็นยาวยัดเข้ามาหมด

อร๊าย! โอ๊ย! คุณแม่ยืนเขย่งสุดปลายเท้า หันหน้ามาทางระเบียงห้องและร้องเสียงดังลั่น

ยามตัวผอมเห็นคุณแม่เหมือนจะรับของเขาไม่ไหวจึงหยุดกระแทกแล้วกดแท่งเอ็นเสียบคาไว้ ก้มดูดซอกคอแม่และแลบลิ้นเลียฉกเข้าใบหูของหล่อนขวาทีซ้ายที

อือ! ๆ คุณนายสาวใหญ่ร้องครางด้วยความเสียว น้ำเสียวปนน้ำเชื้อคนก่อนไหลออกมาอาบชะโลมแท่งเอ็นยาวๆเป็นคราบขาวเขรอะ

"มาทางนี้นะครับ" ยามประคองคุณแม่ไปยืนเกาะผนังแล้วโยกเอวซอยเธอจากข้างหลังดัง ป๊าบ! ๆ ๆ

โอ๊ย! ๆ ๆ คุณแม่ร้องครางและยืนโก่งโค้งโด่งตูดรับแท่งเอ็น สองมือยันผนังห้องในท่าหันข้างมาทางระเบียงห้องนอน

"อื้อหือ" แนนนี่อ้าปากค้างเมื่อเห็นยามยืนโยกของรักเข้าใส่คุณแม่อย่างไม่บันยะบันยัง หล่อนหมดแรงจะทรุดลงไปเค้าก็ช้อนกอดขึ้นมาแล้วยืนโยกต่อ

อร๊า! ๆ แตกแล้ว ฮือ! ๆ คุณแม่ลูกหนึ่งร้องบอกยาม ในสภาพเสียวจนน้ำตาเล็ดน้ำตาไหล

"โอย หลวมขึ้นนะครับเนี่ย โดนมาเยอะแล้วเหรอครับวันนี้" ยามถามและเร่งซอยเอวยิกๆ

ไม่นานนักเค้าก็ชักกระตุกหน้าแดง สวมกอดคุณแม่ในท่ายืนอยู่นานสองนานโดยกดแท่งเอ็นแช่เอาไว้ในท้องของเธอจนน้ำหยดสุดท้ายหลังเข้าท้อง

"มันเรียกว่าฝังมุก ยัยแนน" เอมเอ่ยขณะก้มกดมือถือเซิร์ชดูข้อมูล

"ที่เป็นกลมๆน่ะเหรอมุก" แนนนี่เงยหน้ามองเพื่อนรักที่กอดเธอจากด้านหลัง

"อือ แท่งเอ็นฝังมุก" เอมตอบ