นายตื่นขึ้นมาช่วงสายของวัน ออกจากห้องมาก็เห็นกับข้าวเตรียมรอไว้ให้กินบนโต๊ะเหมือนทุกวันแม้เป็นช่วงที่ไม่ได้ออกไปทำงานก็ตามแต่คนยังต้องทำงานตลอดก็ตระเตรียมไว้ให้เขาประจำ
เขานั่งกินข้าวบนโต๊ะโดยไม่ได้คิดอะไร กินเสร็จก็ใช้ชีวิตตามประสาวัยรุ่นอยู่ติดบ้าน เล่นเกม นอนพักผ่อน ซ่อมบำรุงรถในบ้านบ้างแล้วแต่ขยัน ช่วงต้นปีแบบนี้ไม่ได้ร้อนจัดแต่กลางวันก็ไม่เคยคิดอยากออกไปไหน ใช้ชีวิตว่าง ๆ แต่ก็ไม่ได้น่าเบื่อหรือเหงาจนไม่มีอะไรทำจนถึงช่วงเย็น
นี่แหละทำให้เขาเริ่มแปลกใจ
หกโมงเย็นแล้วแต่กลับยังไม่เห็นมอเตอร์ไซต์ออโต้คันเก่าขี่กลับเข้ามาในบ้าน เวลาเลิกงานของเธอเขารู้ เวลาที่เธอถึงบ้านก็เป็นเวลาเดิม ๆ ตลอด แต่แปลกที่ตอนนี้กลับยังไม่ถึงบ้าน
ด้วยทิฐิก็เลือกจะปล่อยผ่านไม่ได้เดินไปถามแม่ อีกใจหนึ่งก็คิดว่าที่ร้านอาจจะจัดปีใหม่ย้อนหลังให้พนักงาน คงกินเลี้ยงจับฉลากกันเลยเลิกดึก หรือไม่ก็คงประชุมเพราะเป็นช่วง
