การย้ายมาอยู่หอในเมืองไม่ต้องปรับตัวอะไรมากนักเพราะตอนสมัยเรียนเธอก็เคยอาศัยอยู่แบบนี้มาก่อน จะติดก็เรื่องของความเหงาที่ต้องค่อย ๆ ทำตัวให้ชินกับการใช้ชีวิตเพียงลำพัง
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังโชคดีที่อยู่หอติดกันกับเพื่อนไม่ได้อยู่หอด้วยกันกับเพื่อนอย่างที่โกหกพ่อกับแม่ไปเพราะว่าเพื่อนก็มีแฟนเลยไม่อยากรบกวนความเป็นส่วนตัว แค่ให้เพื่อนของเธอหาห้องให้ล่วงหน้าก็เท่านั้น
ข้าวของเครื่องใช้ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ซื้ออะไรมากมายเพราะเป็นหอที่มีตู้เตียงให้ มีแต่ของใช้ส่วนตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทยอยซื้อเข้าเรื่อย ๆ พวกเครื่องใช้ไฟฟ้าบางอย่างก็ไม่ได้จำเป็นเพราะอยู่คนเดียวซื้อกินประหยัดกว่า หรือบางทีก็ออกไปกินกับเพื่อนข้างนอก เพื่อนชวนไปกินด้วยกันที่หอพักบ้าง
ส่วนเรื่องงานเธอก็สมัครและสัมภาษณ์ไปเรื่อย จนได้งานในคลินิกความงามที่ดูแลเรื่องผิว ไม่ได้ตั้งใจจะหางานตามสายการเรียนอย่างที่ใช้อ้างกับแม่ ขอแค่ได้ออกมาและ
