“แต่งงานกับพี่นะหวาน” แหวนเพชรที่แวะซื้อในห้างชูไปข้างหน้าแล้วขอออกมา สุดสักทาง นี่แหละสิ่งที่เขาคิดได้และคิดว่าเข้าท่าที่สุด ดีกว่าปลุกปล้ำให้เธอท้องมัดมือชก แบบนั้นจะทำให้เธอเกลียดเขามากกว่าหันมารักเขาซะอีก “...!” คนถูกขออย่างจริงจังไม่ได้ตั้งตัวและไม่คิดไว้ก่อนตกใจออกมาอย่างไม่เก็บอาการ “เล่นอะไรของพี่เนี่ย” พยายามคุมสติตัวเองแล้วย้อนถามเสียงนิ่งเหมือนไม่เชื่อ แม้แต่แหวนในมือก็ไม่รู้ว่าของจริงหรือเปล่า “พี่อยากแต่งงานกับหวาน อยากเป็นผัวที่ดี อยากเป็นพ่อที่ดี อยากดูแลปกป้องและสร้างความสุขให้หวาน” จะว่าซ้อมคำพูดมาไหมก็ใช่ แต่ไอ้ที่พูดไม่ได้เป็นอย่างที่ซ้อมทั้งหมดเลย ตอนนี้รู้สึกตื่นเต้นจนลิ้นแทบพันกัน “ให้พี่รักหวานอย่างเปิดเผยอีกครั้งได้ไหม” รักเปิดเผยที่เคยไร้โอกาส ก่อนจะซ่อนความรักและหลอกตัวเองว่าไม่รักจนทำตัวไม่ดีใส่ แต่ตอนนี้ หลังจากนี้ แล้วจะตลอดไปเท่าที่เขาจะทำได้ ขอรักเธออ