น้ำหวานทิ้งตัวนอนบนเตียงด้วยความรู้สึกเหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าเหนื่อยอะไรหรือรู้สึกจริง ๆ แบบไหนกันแน่ แต่หัวสมองของเธอตอนนี้มันมีแต่เรื่องของนาย ตั้งแต่เขาเริ่มมาอยู่ที่นี่แม้ว่าเธอจะทำเหมือนไม่สนใจและไม่อยากสนใจจริง ๆ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่เขาทำและพยายามเธอจะไม่เห็นเลย
มันดีนะ ดีมากจริง ๆ แต่มันน่าเสียดายไม่น้อยเลยเหมือนกันที่เขาพึ่งมาทำเอาป่านนี้ ผลที่ออกมามันเลยทำให้เธอแค่รู้สึกดีแต่ก็ไม่ได้รู้สึกต้องการและอยากได้ขนาดนั้น
“ไม่ใช่หวานไม่รักพี่ แต่ตอนนี้หวานแค่อยากรักตัวเองให้มากกว่า” ถอนหายใจออกมาและพยายามมองข้ามทุกอย่าง พยายามหนักแน่นกับความคิดและความรู้สึกของตัวเองต่อไป
ส่วนนายแม้ปากจะคอยส่งยิ้มให้เธอตลอด แต่ใจเขาเจ็บจนเปื่อยไม่น้อย ใช้การตอบโต้ของเธอเหมือนน้ำหล่อเลี้ยงความรู้สึก แค่เธอไม่เมินเฉยเหมือนเขาไม่มีตัวตนแค่นั้นก็นับว่าเธอใจดีกับเขาและให้เขามีกำลังใจสู้ต
