“ยุ่งขนาดนั้น...แต่วันนี้คุณก็ว่างนี่คะ เรา...”
“พอดีมีงานด่วนเข้ามา ขอโทษทีนะครับ ทัตยาน่า อาจจะเป็นหลังจากนี้ถ้าผมไม่ยุ่งมาก”
“ค่ะ...ริค โอเคค่ะ” ทัตยาน่ายิ้มละไมทั้งที่อยากจะฆ่าเขาให้ตายเพราะความเย็นยิ่งกว่าน้ำแข็งขั้วโลก เทพบุตรของเธอจะยุ่งอะไรถ้าไม่ใช่มัวสนใจผู้หญิงชาวเอเชียตัวเล็กและช่างไม่มีอะไรดึงดูดใจหากมาเทียบรัศมีกับเธอก็ดับไปแล้วตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้า นางแบบสาวจำต้องปล่อยบุรุษใบหน้าหล่อเหลากระชากใจขึ้นรถคันหรูก่อนห้อตะบึงออกไปและล้วงหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าที่สั่นสะเทือนสักพักใหญ่ขึ้นมากดรับ
“ค่ะ คุณลุงจิอานนี่ พอดีหนูติดธุระอยู่ อะไรนะคะ? รู้แล้วหรือคะ...ว่าไงนะคะ?...แผน...โอเคค่ะ หนูจะไปหาคุณลุงเดี๋ยวนี้”
********************
มัสมินลืมตาตื่นขึ้นมาบนโซฟาแสนนุ่มในห้องรับแขกที่เธอเผลอหลับไปตั้งแต่หัวค่ำและเห็นว่าหน้าปัดนาฬิกาบนโต๊ะบอกเวลาจวนตีหนึ่งแล้ว ร่างบางซึ่งยังอยู่ในเชิ้
