พลาดรักกับดักหัวใจ

หยุดไม่ได้...2 nc+++

" ได้โปรด ปล่อยฉันเถอะนะคะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่คุณคิดจริงๆ " ฟางข้าวยังคงวิงวอนด้วยน้ำตา แม้ว่าความพยายามของเธอจะไม่เป็นผลเลยก็ตาม

อิทธ์มองอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกหลากหลาย เธอกำลังทำให้เขาหงุดหงิดด้วยคราบน้ำตาที่อาบสองแก้มนั้น มันทำให้จิตใจของชายหนุ่มหวั่นไหวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แต่กลับทำให้ร่างกายของเขาร้อนรุ่มมจนกลางกายแข็งขืนไปพร้อมกัน และแน่นอนว่าเลือกที่จะเดินหน้าต่อไปโดยไม่ฟังคำคัดค้านทัดทานจากเธอแม้แต่นิดเดียว

ริมฝีปากหนาบดขยี้ลงบนริมฝีปากบางด้วยความหยาบโลน ก่อนจะถอนออกและแสยะยิ้ม มองใบหน้าสวยของหญิงสาวเล็กน้อย พร้อมกับความรู้สึกปรามาสในใจ

แสดงท่าทีไม่เต็มใจทั้งที่เขาจ้างเธอมาแท้ๆ อิทธ์เจอผู้หญิงมารยาแบบนี้มาเยอะ แต่แปลกที่ผู้หญิงคนนี้ทำตัวราวกับเธอเป็นหญิงสาวทีไร้เดียงสาและไม่เคยผ่านมือชายมาก่อนจริงๆ ชายหนุ่มยังคงเชื่อว่าเธอเล่นละคร เพื่อตบตาเขาอยู่จึงพยายามที่จะมองข้ามทุกอย่างไป

นาทีนี้อิทธ์ไม่สนใจสิ่งใดนอกความปรารถนาจากภายในกายที่กำลังรุ่มร้อนด้วยฤทธ์แอลกอฮอล์ที่ครอบงำ

เขาใช้ริมฝีปากหนาบดลงไปกับริมฝีปากบางอีกครั้ง ทั้งยังพยายามสอดลิ้นเข้าไปชอนไชหาความหวาน ที่ซ่อนอยู่ภายในเรียวปากบาง

ดูซิว่าเจ้าหล่อนจะทนเล่นละครได้นานแค่ไหน เพราะตัวเขาเองก็ผ่านผู้หญิงมามากมาย แค่ใช้ประสบการณ์ที่มี ทำให้หญิงสาวเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาคงไม่ใช่เรื่องยาก

ฟางข้าวยังคงพยายามดิ้นรนขัดขืน พร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้ม ร่างบางทั้งสั่นสะท้สนพลางทั้งสะอื้นไปพร้อมๆกัน เธอพยายามผลักไสด้วยแรงทั้งหมดที่เธอมี

แต่ชายหนุ่มหาได้สนใจ เขายังคงพยายามใช้มือคลึงเคล้าเนินอกสวย ซึ่งไม่เคยต้องมือชายมาก่อน อิทธ์ละริมฝีปากออกจากการครอบงำริมฝีปากบาง เพื่อจะย้ายสูดดมความหอมบริเวณซอกคอขาว นั่นทำให้ฟางข้าวได้มีโอกาสเอ่ยประท้วงอีกครั้ง

" ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ !! ไอ้คนเลว ฉันไม่ได้ขายตัวนะ อย่าทำกับฉันแบบนี้ หยุดสักที " ฟางข้าวกรีดร้องพร้อมกับพยายามดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอดอีกครั้งหลังจากที่เธอเริ่มจะหมดหวังแล้ว

อิทธ์ไม่ยอมปล่อยแม้หญิงสาวจะขัดขืน เพราะตอนนี้เขามาไกลเกินที่จะถอนตัวกลับได้แล้ว ชายหนุ่มใช้มือเกี่ยวตะขอบราด้านหลัง เพื่อปลดบราตัวจิ๋วออกจากกายบาง ก่อนจะใช้ปากครอบครองปทุมถันคู่งามด้วยความโหยหิว

หญิงสาวพยายามร้องห้ามและผลักร่างหนาออก แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผล นอกจากจะไม่สามารถสู้แรงเขาได้ ซ้ำยังโดนชายหนุ่มจัดการกับแพนตี้ตัวจิ๋ว ที่ยังเป็นอุปสรรคชิ้นสุดท้าย

อิทธิ์ใช้มืออีกข้างถอดแพนตี้ตัวนั้นโยนทิ้งไปทันที

หญิงสาวได้แต่ดิ้นรนและร้องไห้ พยายามอธิบายให้้เขารู้ว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงขายบริการ เธอมาที่นี่เพื่อมาร่วมงานเลี้ยงแต่เขาก็ไม่ฟัง

แต่ชายหนุ่มไม่ยอมหยุดง่ายๆ เขาคิดเพียงแค่ว่าเธอจะเล่นละครไปถึงไหน ต่อให้พูดอะไรทำตัวเหมือนไม่เคยต้องมือชายแค่ไหนเขาก็ไม่มีวันเชื่อผู้หญิงขายบริการแบบเธอ

ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าของตนเองออก พร้อมจัดการกับปราการด่านสุดท้าย และไม่ลืมที่จะหยิบเครื่องป้องกันออกมาสวม เพราะเขาไม่เคยไว้ใจผู้หญิงประเภทนี้

เมื่อสวมใส่เครื่องป้องกันเรียบร้อย ชายหนุ่มใช้ท่อนเอ็นหนาค่อยๆถูขึ้นลง บริเวณกลีบดอกไม้งาม เพื่อเรียกน้ำหล่อเลี้ยงจากส่วนกลางเกสรนั้น แล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆสอดใส่ท่อนเอ็นหนา เข้าไปในตัวหญิงสาวทีละน้อย

เขาสอดใส่เข้าไปได้เพียงครึ่ง หญิงสาวก็ดิ้นรนพร้อมกับกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ความคับแน่นที่เกิดขึ้นจนเหมือนจะไม่สามารถไปต่อได้ ทำให้อิทธ์รู้ในทันทีว่าสิ่งที่เธอพยายามบอกตลอดและต่อต้านขัดขืนเขานั่นคือเรื่องจริง เธอยังบริสุทธิ์

ชายหนุ่มรู้สึกตกใจเป็นอย่างยิ่ง แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถจะหยุดยั้งอารมณ์และแรงปรารถนาและถอนตัวกลับได้แล้ว อิทธ์ได้แต่จูบบริเวณไรผมของเธออย่างอ่อนโยนเป็นการปลอบประโลมและพยายามให้เธอผ่อนคลายที่สุด เพื่อจะดันแท่งเอ็นอุ่นเข้าไปให้สุดลำ

หญิงสาวที่ขัดขืนในตอนแรก หลังจากได้รับความอ่อนโยนและสิ่งที่เขาพยายามปลอบประโลมเธอด้วยประสบการณ์ที่มีมากกว่าทำให้ฟางข้าวเริ่มเคลิบเคลิ้มตาม

ทั้งที่ภายในใจยังคงรู้สึกเสียใจปนกับความสับสน แต่กลับเริ่มมีรู้สึกเสียวซ่านแทรกเข้ามาในร่างกาย อย่างที่เธอไม่เคยเป็นมาก่อน