เมฆาอ่านข้อความนั้นเสร็จ มือกำแน่น สายตาคมกริบมองไปยังปิ่นธารา เขาต้องปกป้องเธอให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม และที่สำคัญเขาต้องจับคนอันตรายอย่างเหมราชให้ได้ เขาจึงรีบปลุกหญิงสาวที่ยังหลับใหลอยู่ให้ตื่นมาจากนิทรา ก่อนที่จะบอกเรื่องที่เขาเพิ่งทราบมาจากสายสืบ
“ปิ่น พวกมันไม่ยอมปล่อยปิ่นไปแน่ๆ เพราะฉะนั้นเราต้องมีแผนรองรับ” เมฆาเอ่ยออกมาด้วยความจริงจัง ส่วนหญิงสาวผู้ซึ่งงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะว่าถูกเขาปลุก พอได้ยินคำพูดของเขา เธอก็ต้องตกใจอีกรอบ
"หมายความว่า ปิ่นจะไม่ปลอดภัยใช่มั้ยคะ" ปิ่นธาราเอ่ยถามออกมาใบหน้าซีดเผือด
“ใช่ แต่พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ให้ใครทำร้ายปิ่น ไม่ว่าต้องใช้วิธีไหนพี่ก็จะทำ” เมฆาตอบเสียงทุ้ม คำตอบมันทำให้ปิ่นธาราหวาดกลัวขึ้นมาทันที ปิ่นธาราเงยหน้ามองเขา ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น แต่กลับมีความเชื่อใจอยู่ลึกๆ
“ปิ่นเชื่อพี่เมฆค่ะ” เธอตอบเบาๆ ไปหน้าของเธอตอนนี้เป็นไปด
