"ขอบคุณค่ะ พี่ไม่ต้องลำบากทำแบบนี้หรอกค่ะ ลำพังต้องมาคุ้มกันปิ่น ปิ่นก็เป็นภาระมากพอแล้ว" ปิ่นธาราย่นคิ้ว พยายามรักษาระยะห่าง เธอพูดเสียงนิ่งและมองเขาด้วยสายตาที่ไม่อยากให้เขาเห็นความหวั่นไหวของเธอ
"ไม่ต้องคิดเล็กคิดน้อยหรอก พี่เป็นทั้งตำรวจและคู่หมั้น เพราะฉะนั้นหน้าที่นี้คงให้ใครทำไม่ได้" เมฆาเดินเข้ามานั่งใกล้ แต่ยังคงเว้นระยะเล็กน้อย
"พูดเหมือนพี่เต็มใจเป็นคู่หมั้นเลยนะ" ปิ่นธาราแดกดันเล็กน้อย คำพูดของเขามันดูดี หากใครมาได้ยินตอนนี้คงคิดว่าเขาและเธอเป็นคู่รักที่รักกันเหลือเกิน แต่ความเป็นจริงแล้ว เขาก็แค่ซวยที่ต้องมาทำหน้าที่ปกป้องเธอ
"ก็เต็มใจนะสิถ้าไม่เต็มใจที่จะหมั้นทำไม" ชายหนุ่มเอ่ยออกมาตามตรง เขาเต็มใจหมั้นกับเธอเพราะว่าเขาสงสารคุณสุวิทย์ แต่พอที่อยู่ใกล้ได้ปกป้องเธอ ความรู้สึกบางอย่างมันก็เริ่มก่อตัวขึ้นโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยสักนิด
"งั้นก็ไม่ต้องทำหน้าที่คู่หมั้นที่เอาใจใส่ปิ
