เมฆายืนอ่านจดหมายของปิ่นธาราอีกครั้ง ใจเขาสั่นด้วยความโกรธและความเจ็บปวด "ปิ่น ทำไมปิ่นถึงไม่เชื่อคำพูดของพี่เลย ไปเชื่อคำพูดของวรรณภา ทั้งที่พี่กับเขาจบกันไปนานแล้ว" เขาพึมพำด้วยเสียงต่ำแต่หนักแน่น เจ็บกว่าการจากลาโดยไม่บอก นั่นก็คือการที่ว่าที่เจ้าสาวของเขาไม่มีความเชื่อใจให้เขาเลย "พี่ไม่เคยทำให้ใครท้องกับพี่ ทำไมถึงไม่เชื่อใจพี่เลย" มือของเขากำแน่น จมูกเขาแดงด้วยความโกรธ ต่อให้โกรธแค่ไหน แต่หัวใจของเขาก็ยังรักเธออยู่ เขาอยากจะไปอธิบายกับเธอให้รู้ความจริง แล้วเขาจะไปตามหาเธอที่ไหนล่ะ หัวใจของเขามันเจ็บปวดมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม ความสัมพันธ์ที่กำลังจะเดินหน้าต่อ สถานะที่กำลังจะเปลี่ยนไป ตอนนี้มันได้พังลงหมดแล้ว "ปิ่นจะรู้มั้ยว่าการที่ปิ่นหนีไป แบบนี้มันทำให้พี่เจ็บปวดมากแค่ไหน" ชายหนุ่มยังคงทำกับตัวเองอยู่คนเดียว คุณสุวิทย์มองไปที่ว่าที่ลูกเขย ด้วยความสงสาร ท่านเชื่อมั่นในตัวเมฆา แต่ทำไมบ