“ค่ะ แด๊ดน้ำอิงเชื่อแด๊ด
เด็กหญิงมั่นใจว่าแด๊ดดี้ของเธอต้องเสกคาถาทำให้เธอชนะ ผู้ชมรอบๆ สนามต่างกรีดร้องส่งเสียงเชียร์กันสนั่นหวั่นไหว เมื่อเกมพลิกหนัก ร่างอวบกลมของน้ำอิงเริ่มวิ่งแซงเพื่อนๆ ที่อยู่ในลู่ถัดออกไปขึ้นมาทีละนิด ทีละนิด จนตีคู่ไปกับลู่วิ่งที่หนึ่ง
เด็กหญิงรวบรวมสติ “เส้นชัย น้ำอิงจะไปหา” แม่หนูยิ้มอย่างมั่นใจ ดวงตาเปล่งประกาย รู้สึกมีพลังและความมั่นใจ แล้วสู้ขาด ใจเข้าลู่เป็นที่หนึ่ง เฉียดอันดับสองไปเพียงเสี้ยววินาที
“เย้!! น้ำอิงทำได้แล้วแด๊ด...”
นักกีฬาตัวน้อยถูกจับให้ยกมือและลงชื่อว่าวิ่งเข้าเส้นชัยเป็นอันดับหนึ่ง ร่างอวบๆ นอนแผ่หลาไปกับพื้นสนามอย่างหมดแรง
“หมดแรงเลยหรือน้ำอิง” เสียงกรรมการถาม
ตั้งแต่เกิดมาไม่มีวันไหนที่เธอจะเหนื่อยเท่าวันนี้ คนเป็นแม่และป้าคิดว่าลูกสาวสลบคาสนาม จึงขออนุญาตกรรมการเข้าไปดูในสนาม แต่กลายเป็นว่าแม่หนูนอนหายใจหอบถี่ แต่มีรอยยิ้มประดับอยู่
