กุลนิดาลูบเลือนผมแม่ตัวเล็กอย่างแผ่วเบาเต็มไปด้วยความรัก “นามิเขาคงคิดว่าน้ำอิงสวยเหมือนเจ้าหญิงไม้ไผ่ใช่ไหมคะ”
ตามตำนานเจ้าหญิงไม้ไผ่คางุยะ-ฮิเมะเป็นหญิงสาวที่เดินทางมาจากดวงจันทร์มีความสวยงามทำให้ผู้คนหลงใหล
น้ำอิงเงียบไปครู่หนึ่งแล้วรีบส่ายหน้า “ไม่ใช่ค่ะ นามิบอกว่า น้ำอิงต้องเหมือนกับเจ้าหญิงไม้ไผ่ เพราะน่าจะเกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่เหมือนกัน”
“หา! เกิดจากกระบอกไม้ไผ่!” เด็กยุคนี้ช่างมีความอยากรู้อยากเห็น และขี้สงสัยจริงๆ วิถีเด็กฉลาดก็แบบนี้
กุลนิดาเข้าใจความเป็นเด็กแต่คราวนี้เธอจะอธิบายกับลูกสาวยังไง กุลนิดาคิดอยู่ครู่หนึ่ง
“แล้วนามิเขาบอกไหมคะว่าเขาเกิดมาจากอะไร”
น้ำอิงพยักหน้า แอบงอนนามิอยู่เหมือนกัน เด็กหญิงแก้มกลมย่นจมูกเบ้หน้าเล็กน้อย “นามิบอกว่า เขาเกิดมาจากความรักของพ่อกับแม่ น้ำอิงล่ะเหม็นความรัก” เด็กหญิงยกมือกอดอกแน่น ท่าทางเหมือนผู้ใหญ่สอนทำให้กุลนิดาส่ายหน้า
“แหม...ไปเ
