8.26 PM.
"สวยมากเลยค่ะคุณโรส"
ฉันหันมองหนูนาระหว่างที่เรากำลังเดินเข้างานเลี้ยงแต่คำชมของหนูนาทำเอาฉันอยากจะถอนหายใจครั้งนี้สิบเก้าของวัน
"ชมหลายรอบแล้วนะ"
"ก็คุณโรสสวยจริงๆนิคะ เดรสสีน้ำเงินยิ่งขลับผิวคุณโรสให้ขาวขึ้นแถมยังผมที่กล้าขึ้นอีกให้ตายคุณโรสนี่เด่นจนหนูนาไม่กล้าเดินใกล้"
"อย่าเวอร์น่า"
หนูนาหัวเราะชอบอกชอบใจและเอาแต่จ้องมองมาที่ร่างกายฉันไม่หยุดแต่พอเราเข้างานมันก็ทำให้ฉันรู้จริงๆว่าฉันน่ะเด่นจริง ดูจากผู้คนที่กำลังหันมองจ้องมาที่ฉันเป็นตาเดียวในตอนที่ฉันเดินเข้าไปมันก็ทำให้ฉันรู้แล้ว ฉันยกยิ้มทักทายพวกเขาก่อนจะเดินเลี่ยงมาหาโต๊ะตัวเอง
"คุณโรสเชิญทางนี้เลยครับ"
"คะ?"
ฉันขมวดคิ้วมองพนักงานที่เดินเข้ามาพร้อมผายมือให้ฉันเดินตามซึ่งมันทำเอาทั้งฉันและหนูนาต่างหันมองตากันไม่กะพริบเพราะความงงงวย
"เชิญตามมาทางนี้ครับ"
พนักงานว่าอีกครั้งพร้อมขยับให้ฉันเดินนำฉันจึงต้องเดิน
