4.26 PM.
"ปกติงานแด๊ดมันน่าเบื่อแบบนี้เหรอฮะ?"
"ซุสเบื่อเหรอครับ?"
"เบื่อฮะ"
ผมละสายตาจากเอกสารงานตัวเองมองลูกชายที่กำลังนอนหงายไปกับโซฟาขณะที่ตอนนี้ของเล่นกระจายเต็มพื้นไปหมด
"งั้นไปหาไรกินกับแด๊ดก่อนไหม?"
"กินจนอิ่มแล้วฮะซุสคิดถึงแม่อ่ะเมื่อไหร่แม่จะมา?"
ซุสขยับลุกและเลิกคิ้วมองผมอย่างมีคำถามและนี่ก็เป็นการถามถึงแม่ของเขาเป็นครั้งที่สิบได้แล้วมั้ง
"ตอนนี้แม่เสริมสวยอยู่ครับคงต้องรออีกสักพัก"
ซุสถอนหายใจเสียงดังผมจึงขยับลุกและเดินไปนั่งที่ว่างข้างๆลูก
"งั้นแด๊ดจะไม่ทำงานแล้วเราไปเที่ยวเล่นดีไหมครับ?"
"ได้เหรอฮะ!?"
"ได้สิ เดี๋ยวพ่อเก็บงานแป๊บ"
"งั้นซุสจะเก็บของเล่นรอ"
ผมพยักหน้าตอบลูกและซุสก็หันไปเก็บของเล่นตัวเองเข้าตะกร้าจริงๆตามที่พูดแถมยังตั้งใจเก็บแบบนุ่มนวลที่ล่ะอันด้วยเพราะแกชอบถนอมของเล่นไว้เล่นนานซึ่งมันหายากนะสำหรับเด็กในวัยแบบนี้ที่จะถนอมของน่ะ
ก๊อกๆ แกร๊ง!
ผมขมว
