วันต่อมา
12.11 AM.
"พี่เจสอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ?"
"อ่า..พี่อยากกินอาหารไทยน่ะค่ะ"
"โรสรู้จักร้านส้มตำแซ่บๆเดี๋ยวพาไป"
ฉันหันไปบอกพี่เจสระหว่างที่ขับรถไปตามท้องถนนในช่วงเวลาพักเที่ยงของใครหลายคนซึ่งตอนนี้ท้องถนนเต็มไปด้วยรถรามากมายจนฉันได้ขับแบบหนอนอ่ะ กระดึ้บๆเอา
"พี่คิดว่าน้องโรสไม่น่าจะชอบอาหารแบบนี้"
"ส้มตำน่ะเหรอคะ?" พี่เจสพยักหน้าแต่ฉันกลับหลุดขำเพราะคำพูดซื่อๆของเธอ "โรสก็โตมากับส้มตำปลาร้านี่แหละค่ะพี่เจสถ้าอะไรอร่อยถูกปากโรสก็กินหมดแหละ"
"น้องโรสเป็นกันเองกว่าที่พี่คิดไว้อีกน่ะค่ะพี่เลยคิดแบบนั้นพี่ไม่ได้จะพูดว่ากินปลาร้าไม่ดีอะไรนะคะ"
"โรสเข้าใจค่ะพวกเพื่อนในสังคมส่วนมากเขาไม่ค่อยกินกันแต่จริงๆแล้วก็กินแหละค่ะแต่กินอยู่บ้านเพราะกลิ่นมันแรง"
"ใช่สินะเพราะต้องคุยกันตลอด"
"ใช่ค่ะ ส่วนมากถ้าเจอกันก็เจอเพื่อคุยงานอาหารเลยออกเป็นแนวเบาบางเรื่องกลิ่น"
ฉันว่าตามความจริงเพร
