“เลือกเอา…เดือนสิบ…ถ้าไม่ยอม…เรื่องทั้งหมดจะถึงยายของเธอทันที” เดือนสิบกัดฟันแน่น รู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบ
เธอเงียบไปชั่วขณะ มือกำผ้าเช็ดมือแน่นจนขาวโพลน น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว แต่เธอไม่ปล่อยให้มันร่วงลงมาที่พื้น เธอจะยอม…แต่ไม่ใช่ยอมด้วยใจ…เธอทำเพื่อต้องปกป้องยายเท่านั้น…
เดือนสิบเงยหน้าขึ้นสบตาธาม ใบหน้าของเธอยังคงตึงเครียด แต่เสียงสั่นเครือ
“ได้…ฉัน…จะ…เป็นของคุณ…แต่รู้ไว้เถอะ…ฉันไม่ได้ยินดี… ฉันทำเพื่อต้องปกป้องยายฉันเท่านั้น”
ธามยิ้มบางๆ ใบหน้าของเขาเรียบเฉย แต่ดวงตาเต็มไปด้วยความพึงพอใจ
“ดี…ฉันชอบคำตอบแบบนี้…เดือนสิบ” เดือนสิบกัดปากแน่น พยายามรวบรวมความกล้า
แต่ในใจลึกๆ เธอรู้สึกเจ็บปวดและทรมาน
ธามยกมือขึ้นแตะเบาๆ ที่แก้มของเธอ สายตาเยือกเย็นปนความต้องการ
“อย่ากังวล…เธอจะไม่เสียใจ…เฉพาะฉัน…และฉันจะทำให้เธออยู่ใกล้ฉันเท่านั้น”
เดือนสิบหลับตา น้ำตาไหลออกมาเงียบๆ
ความเงียบในห
