เดือนสิบพยายามกลั้นน้ำตา เธอไม่สามารถพูดอะไรได้ หัวใจเต้นแรง แต่เธอก็รู้สึกถึงแรงดึงดูดที่เขามีต่อเธอ แม้เธอจะยังไม่เต็มใจทั้งหมด แต่เธอก็รู้ดีว่าเธอไม่อาจปฏิเสธได้
ห้องทำงานเต็มไปด้วยความเงียบ…แต่อำนาจของธามทำให้เดือนสิบรู้สึกเหมือนอยู่ในโลกของเขาเพียงลำพัง
เดือนสิบยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงาน ใบหน้าแดงกล่ำ ทั้งประหม่า ทั้งโกรธปนความเจ็บปวด
ธามก้าวเข้ามาใกล้ ใบหน้าของเขาเรียบเฉยแต่สายตาเต็มไปด้วยอำนาจ เขาโน้มตัวลงมาใกล้ ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับของเธอ
“ตั้งแต่ตอนนี้…เธอเป็นของฉันแล้ว” น้ำเสียงหนักแน่นและเยือกเย็น แบบที่ทำให้เธอหวั่นใจเป็นอย่างมาก
เดือนสิบเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ใจเต้นแรง มือสั่น
เธอพยายามจะต้านทาน แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธความใกล้ชิดของเขาได้
ธามโน้มตัวเข้ามาใกล้ริมฝีปากของเธอ จูบเพียงเบาๆ อีกครั้ง เดือนสิบสะดุ้ง ใจเต้นแรง และสัมผัสได้ถึงสิ่งที่ทำให้เธออึดอัด แต่ก็ปะปนด้วยความหวั่นไหว
