เหตุเกิดเพราะความเมา...1 NC+++
576 คำ
เขายังโล้มเล้าหญิงสาวอยู่พักใหญ่ ก่อนที่เขาจะนำแต่งกายอันใหญ่โตของเขา มาจดจ่ออยู่ที่ปากทางรักสีสดที่มันยังปิดสนิทอยู่ ทันทีที่ปลายบานหยอกเย้ากับกลีบดอกไม้งามสีสด หญิงสาวก็ถึงกับเสียวซ่าน ขึ้นมาทันทีงานนี้เธอไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรต่อ เพราะเธอไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน เธอได้แต่เฝ้ารอว่าเขาจะทำอะไรต่อไป นาทีนี้สมองของเธอไม่คิดอะไรอีกแล้วไม่คิดแม้แต่จะต่อต้าน
ส่วนฝ่ายชายที่คิดว่าผู้หญิงคนนี้คือลลิตาก็ค่อยๆ ดุนดันแก่นกายอันใหญ่โตของเขา เข้าไปในซอกอันคับแน่นของเธอ ความคับแน่นเป็นอุปสรรคที่สำคัญเป็นอย่างมาก ที่ทำให้เขาไม่สามารถส่งเจ้าความใหญ่โตเข้าไปได้ เขาจึงโล้มเล้าหญิงสาวอย่างเต็มที่ เพื่อเรียกน้ำหวานเหนียวใสของเธอออกมาอีกครั้ง ส่วนหญิงสาวก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเพราะความใหญ่โตของเขามันพยายามที่จะดุนดันเขาเข้าไป
เธอพยายามผลักไสเขาและบอกให้เขาปล่อยเธอแต่ทว่าเขากลับไม่คิดจะปล่อยเลยแม้แต่น้อย นาทีนี้แก่นกายอันใหญ่โตของเขามันโดนดันฝ่าเข้าไปเรื่อยๆ ในขณะที่หญิงสาวก็พยายามผลักอกเขาออก เธอพยายามเกร็งเพื่อต่อต้านเขาแต่ทว่าเขาไม่คิดจะหยุดเลยสักนิดเขาค่อยๆ ตอกกระแทกเรื่องความใหญ่โตของเขาเข้าไปช้าๆ
"ปล่อยค่ะฉันเจ็บฉันไม่ไหวแล้ว" เดือนสิบครวญครางออกมาด้วยความเจ็บปวด นาทีนี้เธอไม่ต้องการจะเรียนรู้อะไรอีกแล้ว ความเจ็บปวดราวกับถูกฉีกร่างมันกำลังทำให้เธอไม่อยากที่จะไปต่อ
แต่ร่างสูงก็ยังไม่คิดจะหยุดเขารู้สึกเอะใจ เขารู้ดีว่าลลิตาไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ เมื่อก่อนเธอกับเขาก็เล่นบทรักกันอยู่เป็นประจำ แล้วตอนนี้จะมาทำสะดีดสะดิ้งเหมือนผู้หญิงบริสุทธิ์เขาไม่อยากเชื่อเลยสักนิด
ธามยังคงเดินหน้าต่ออย่างต่อเนื่อง สะโพกสอบของเขาถือโอกาสตอกกระแทกแก่นกายอันใหญ่โตของเขาเข้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งแก่นกายของเขามันฝ่าเยื่อบางอย่างที่มันทำให้หญิงสาวหวีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
ชายหนุ่มตกใจเป็นอย่างมาก และรู้ทันทีว่าเธอคงไม่ใช่ลลิตาหรอก ความบริสุทธิ์ที่เขารับรู้ได้และเยื่อบางอย่างที่มันถูกฉีกขาด มันทำให้เขามั่นใจแต่ถ้าให้เขาหยุดตอนนี้เขาหยุดไม่ได้หรอก มีแต่เดินหน้าต่อและหาความสุขจากผู้หญิงคนนี้เท่านั้น แล้วค่อยมาดูว่าเธอเป็นใครแล้วจะเขารับผิดชอบยังไง
ความเจ็บปวดราวกับถูกฉีกร่างทำให้เดือนสิบเจ็บปวดเหลือเกิน น้ำตาของเธอไหลรินออกมาจากหางตา มือของเธอยังพยายามที่จะผลักอกกว้างของเขาออกแต่ทว่าอกกว้างของเขาแกร่งดังเห็นผาก็ไม่ปาน เขายังคงยืนยันที่จะหาความสุขจากเรือนร่านของเธอ ส่วนฝ่ายหญิงก็ได้แต่อดทนด้วยความเจ็บปวด เมื่อไม่อาจผลักไสเธอทำได้แต่อดทนเพื่อให้ผ่านช่วงเวลาเลวร้ายเหล่านี้ไปให้ได้
- ผู้เขียน
