หลายเดือนผ่านไปหลังเด็กชายอรุณลืมตาดูโลก
บ้านหลังเล็กในสวนกลายเป็นบ้านที่มีเสียงหัวเราะทุกวัน
เดือนสิบใช้เวลาส่วนใหญ่เลี้ยงลูก ส่วนธามเริ่มกลับมาทำงานที่โรงแรมอีกครั้ง
ทุกอย่างเหมือนจะลงตัว... แต่ใครจะคิดว่า “อดีต” ที่ถูกฝังไว้ จะย้อนกลับมาในวันที่ไม่มีใครคาดคิด
เช้าวันนั้น...
ธามกำลังนั่งตรวจรายงานกับผู้จัดการฝ่ายการตลาดในห้องทำงาน เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบาๆ
“เชิญครับ”
ประตูเปิดออก และคนที่ก้าวเข้ามาทำให้หัวใจเขาเต้นชะงักในทันที
“สวัสดีค่ะ...ธาม” เสียงนั้นคุ้นเคยจนเขาแทบลืมหายใจ
ร่างสูงของหญิงสาวในชุดสูทสีครีมสะอาด ยืนอยู่ตรงหน้าเงียบๆ ผมยาวสลวย ใบหน้าสวยสง่าแบบผู้หญิงในเมืองใหญ่ “ลลิตา” อดีตคนรักที่เคยทิ้งเขาไปเมื่อหลายปีก่อน
ธามนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนพูดเสียงเรียบ
“เธอ...”
“ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก... ใช่ไหมคะ” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มบางๆ ที่แฝงความประหม่า
“ผมก็คิดแบบนั้น”
ความเงียบ
