อลันกวาดสายตามองใบหน้าจิ้มลิ้มที่มีเม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นตามกรอบหน้าพลางระบายรอยยิ้มออกมา ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพไหนเธอก็ยังสวย ไม่มีอะไรลดลงเลย
อุ้งมือหนาวางทับอกอวบคัดตึง บีบเคล้นเบาๆ เพราะความเหนื่อยหอบของเธอมันทำหน้าอกกระเพื่อมตาม
มันเขี้ยวจนต้องก้มลงไปใช้ลิ้นปาดเลียซ้ำๆ จากนั้นก็ดูดดุนเม็ดทับทิมสีหวาน ใช้ลิ้นเลียวนอยู่ในปากจนเสียงครวญครางเริ่มดังขึ้นมาให้ได้ยิน
“ลัน อ๊าส์~ เลิกแกล้งฟ่างได้แล้ว”
“ไม่แกล้งแล้วก็ได้ งั้นผมพาฟ่างไปดูห้องนอนที่ซ่อนอยู่ในห้องทำงานของผมนะครับ”
“ดะ..เดี๋ยว เดี๋ยวนะ!” แล้วคิดว่าเธอต้านคนหื่นอย่างอลันได้อยู่หมัดไหมล่ะ คำตอบคือไม่! ไม่เลย!
“อ๊ายย ละ..ลัน!” เสียงหวานดังกระท่อนกระแท่นเมื่ออลันอุ้มกระเตงเธอขึ้น ตรงนั้นของเธอและเขายังไม่แยกออกจากกัน เขายังมีหน้ามาขยับซ้ำ
จะว่าเสียวมันก็เสียว แต่มันเป็นความรู้สึกทั้งจุกและเสียวในเวลาเดียวกัน
อลันอุ้มเธอออกจากโต๊ะท
