ภายในร้านดอกไม้ ‘ทอรุ้ง Florist’
“สวัสดีค่ะคุณไรอัน” ครูลิลลี่ชิงทักทายออกไปอย่างตื่นเต้นเกินอาการอย่างคนที่จริตมากเกินปกติ ทันทีที่ไรอันก้าวเข้ามาภายในร้าน
“สวัสดีครับ…เป็นอย่างไรกันบ้างครับคุณครูกับลูกศิษย์?” ไรอันถาม เพราะเข้าใจว่าทอรุ้งคงกำลังเรียนจัดดอกไม้อยู่กับครูลิลลี่อยู่
“วันนี้เรียนเสร็จแล้วค่ะพี่ไรอัน” ทอรุ้งกล่าว
“ขอตัวก่อนนะคะคุณไรอัน…เจอกันอาทิตย์หน้านะจ๊ะหนูรุ้ง” ครูลิลลี่กล่าวลาก่อนจะนวยนาดออกไปช้าๆ ทอรุ้งเดินตามไปส่งครูลิลลี่ที่หน้าประตูร้านก่อนจะหันกลับมาหาไรอันด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข
“รุ้งมีอะไรจะให้พี่ไรอันค่ะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นมาอย่างมีปริศนา
“มีอะไรจะให้พี่…เอ่อ อะไรเอ่ย?” ไรอันทำตาโตไปตามเกมส์
“อยากรู้ก็หลับตาสิคะ” เพราะร่างของไรอันที่สูงใหญ่กว่าเธอมาก ทำให้ทอรุ้งต้องเขย่งเท้าแหงนหน้ากระซิบ
ไรอันยืนเอามือไขว้หลัง หลับตาอย่างว่าง่าย พร้อมกับเสียง ‘จุ๊บ’ ที่ดังขึ
