ที่คฤหาสน์ของไรอัน
ภายหลังจากรถจากัวร์สีดำของไรอันวาดวงเลี้ยวเข้าจอดสนิทยังโรงจอดรถ ไม่ทันที่ร่างสูงใหญ่จะก้าวพ้นประตูรถออกมา นมช้อยก็รี่เข้ามาชิงรายงานถึงเหตุการณ์ซึ่งนมช้อยรู้สึกว่าเป็นความไม่ปกติของบ้านกับเจ้าของคฤหาสน์ในทันที
“เอ่อ...มีผู้หญิงมารอพบคุณไรอันค่ะ” นมช้อยกล่าวเบาๆ
ทอรุ้งที่ก้าวลงมาจากประตูรถอีกด้านด้วยสีหน้าที่ยังค้างคาด้วยอารมณ์โกรธและน้อยใจเอาไว้ บังเอิญได้ยินประโยคแรกของนมช้อยที่รายงานกับไรอันเข้าอย่างไม่ตั้งใจ แม้นมช้อยพยายามจะลดระดับเสียงให้เบาลงอย่างจงใจแล้วก็ตาม
“มีผู้หญิงมาหาผม....ใครกันครับนมช้อย” ไรอันเลิกคิ้วถาม เพราะตลอดสี่ปีที่ผ่านมา นอกจากทอรุ้งและกลุ่มเพื่อนสาวที่ทอรุ้งสนิทสนม ก็ไม่มีผู้หญิงที่ไหนแวะเวียนมาที่คฤหาสน์ และไรอันก็ไม่เคยเปิดรับผู้หญิงคนไหน จึงไม่แปลกใจที่ไรอันแสดงสีหน้าประหลาดใจออกมาชัด
“เธอไม่ได้บอกชื่อค่ะ...เธอบอกเพียงว่าคุณไรอันรู
