ก่อนที่ไรอันจะจูงมือทอรุ้งให้เข้าไปนั่งรอที่ห้องรับแขกที่แยกออกมาจากห้องประชุม ไรอันกำชับให้แม่บ้านประจำสำนักงานดูแลทอรุ้ง ทั้งชา กาแฟและอาหารว่าง ก่อนจะทิ้งหญิงสาวเอาไว้ในห้องรับแขก แยกตัวออกไปประชุมกับหุ้นส่วนซึ่งล้วนเป็นผู้ใหญ่ที่มีความอาวุโสทั้งสิ้น
ระหว่างที่ไรอันหายเข้าไปในห้องประชุม ทอรุ้งนั่งอ่านหนังสืออยู่พักใหญ่ เมื่อเห็นว่าไรอันยังไม่เสร็จจากประชุม และมีท่าทีว่าจะยืดเยื้อออกไปอีกนาน ทอรุ้งจึงเดินออกมาภายนอก ทอดสายตามองดูฟาร์มที่เวิ้งว้างกว้างไกลสุดตา พลันสายตาของทอรุ้งก็ไปสะดุดเข้ากับบ้านสีขาวหลังย่อมที่ตระหง่านอยู่กลางเนินหญ้า แม้อยู่ไกลและค่อนไปทางท้ายฟาร์ม ทว่าความสะดุดตาของบ้านไม้สีขาวที่มีรั้วล้อมน่ารักหลังนั้น ทำให้หญิงสาวเอ่ยถามออกไปกับแม่บ้านซึ่งกำลังใช้ไม้ขนไก่ปัดกวาดไปตามราวลูกกรงระเบียงช้าๆ
“นั่นบ้านใครคะป้า?” ทอรุ้งเอ่ยถามกับแม่บ้านวัยกลางคนร่างอวบ ชะเง้อไปที่บ้า
