“เรนมีธุระอะไรกับรุ้งหรือเปล่า” หญิงสาวถามออกไปด้วยความสงสัย
“ใช่…เรนมีธุระกับรุ้ง เอ่อ…ธุระสำคัญมากด้วย” เรนเปรยออกมาสั้นๆ กระตุ้นความอยากรู้ของหญิงสาว และมันได้ผล
“เรื่องอะไรหรือเรน?...ว่ามาเลย รุ้งพร้อมจะฟังแล้ว” หญิงสาวกล่าวอย่างตรงไปตรงมา
“เกรงว่าจะไม่สะดวก…เอ่อ! ไม่สมควรที่จะพูดที่นี่”
“ขนาดนั้นเลยหรือเรน!” หญิงสาวเริ่มรู้สึกอยากรู้ขึ้นมารุนแรง
“อืม…มีร้านกาแฟอยู่ไม่ไกล เป็นร้านเล็กๆที่ค่อนข้างเงียบสงบ ตั้งอยู่ตรงหัวมุมถนน ไปนั่งคุยกันที่นั่นจะสะดวกกว่า” เรนชำเลืองไปยังร้านกาแฟเล็กๆที่มุมถนน อยู่ใกล้กับร้านดอกไม้ของทอรุ้งในระยะที่เดินไปได้
ชั่วอึดใจ ทั้งสองก็มาถึงร้านกาแฟเล็กๆที่เงียบสงบ
“เรื่องอะไรหรือเรน…รู้ตัวหรือเปล่าว่าเรนกำลังทำให้รุ้งอยากรู้” หญิงสาวรบเร้า พลางหันไปสบตากับเด็กในร้านที่เข้ามารับออเดอร์
“เรื่องพี่ไรอัน” เรนเริ่มเผยธุระสำคัญออกมา
“พี่ไรอัน…ทำไม?” หญิง
