“อ๊ะ.....” ทอรุ้งร้อง
พร้อมกับวางฝ่ามือทั้งสองกรีดทุกเล็บลงบนเนื้อตัวของสามี ก่อนจะไปหยุดขยุ้มที่แผงอกรกขน เมื่อเจอที่ยึด ทอรุ้งจึงรั้งสะโพกเข้าหาเขา กระถดไปมาได้ถนัดถนี่ขึ้น จากช้าค่อยๆเพิ่มจังหวะให้รุนแรงรุกเร้าจนไรอันรู้สึกรวดร้าวและปวดหน่วงไปทั้งท่อนลำ
สิ่งเดียวที่จะรับมือกับแม่เสือสาวกระหายรักอย่างทอรุ้งได้ก็คือยืนหยัดเอาไว้ซึ่งความแข็งแกร่งแห่งท่อนลำความเป็นชายที่โต้ต้านแรงโยกโยนจนโชฟาร์ยวบยาบกับทุกจังหวะขยับขย่มที่ไม่มีหยุดยั้ง…นับตั้งแต่วินาทีแรกที่สะโพกของภรรยาได้หย่อนลงสู่ความเป็นชายของเขา
“ดีเหลือเกินเมียจ๋า” ไรอันพึมพำ
มือใหญ่ทั้งสองข้างของไรอันยังคงขยำ เคล้นคลำปทุมถันอันอวบใหญ่ คลึงจนมันยวบยาบไปตามแรงเหวี่ยงไหวของเรือนร่างที่กำลังโขยกขยับเหมือนปลอกดาบที่กำลังเสียบคืนสู่ฝัก
ทอรุ้งเงยหน้า พริ้มตามองเพดาลปานว่าจะขาดใจ ยกสองมือยกขึ้นเสยแพผมอันยาวสยาย สลับไปกับจังหวะส่ายสั่
