ดุดันขึ้นมาทันที กล่าวปรามาสเธอออกมาเพราะอารมณ์ที่อยู่เหนือเหตุผล
“พี่ไรอันกำลังพาล...กรุณาใช้สรรพนามที่สุภาพกับเรนหน่อยนะคะ รุ้งไม่ชอบคนหยาบคาย”
“แค่นี้ยังไม่เรียกว่าหยาบคายหรอกนะ...ถ้าเธอรู้จักพี่ดีพอ จะรู้ว่าพี่หยาบคายได้อย่างถึงที่สุด โดยเฉพาะในเวลาหวงมากๆ”
“หวงรุ้งด้วยหรือคะ?" เธอถามประชดเขาอีกครั้ง มากกว่าต้องการหยั่งความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ
“ทั้งรัก ทั้งหวง ทั้งห่วง” ไรอันกล่าว น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความจริงจังและจริงใจ
ไรอันไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเหตุใดเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองกับหญิงสาวคนนี้ ทำให้เขารู้สึกได้ถึงความต้องการในกันและกันที่ส่งสะท้อนถึงกันอย่างรุนแรงจนแทบจะมองมองเห็นเปลวเพลิงแห่งความปรารถนาที่วูบไหวอยู่เบื้องหลังดวงตาที่กำลังสบสานกันไปมาของเธอกับเขา
“พี่รักรุ้ง...รักเหลือเกิน คนดีของพี่ อย่าแกล้งทำเป็นไม่รู้อีกเลย” ไรอันแสดงอาการร้อนรนออกมาอย่างเปิดเผย ร
