ทาสรับใช้เจ้านายมาเฟีย
ตอน ความลับอันดำมืด
ยามราตรี ณ.คฤหาสน์บนเกาะกลางทะเลสาบ
ดึกสงัด ทุกอย่างนิ่งสงบ ได้ยินเสียงคลื่นน้ำซัดริมตลิ่งแว่วมาถึงชั้นบน ชายหนุ่มร่างใหญ่กำยำกำลังนั่งอยู่ตรงโต๊ะไม้ กำลังก้มหน้าก้มตาวาดเขียนแบบแปลนอาคารด้วยดินสอและไม้บรรทัดใหญ่
ใบหน้าคมคายดุดันดูสงบยิ่งกว่าผืนน้ำ แววตาคมคายกวาดมองภาพร่างบนกระดาษเอศูนย์ที่กางท่วมโต๊ะ
มวลมัดกล้ามแน่นชุดนอนสีขาวยามที่ชายชาตรีขยับเขยื้อนร่างกาย แม้แผ่วเบาก็แทบจะทำชุดนอนฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ
"กาแฟมาแล้วค่ะ" สาวใช้ตัวน้อยเปล่งวาจาดับความสงบเงียบยามราตรี พร้อมถ้วยกาแฟเอสเปรสโซ่ร้อนไม่หวานที่หอมกรุ่น
"มานั่งตักสิ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยแล้ววางดินสอ กางแขนรอกอดเด็กสาวคราวลูก
ฟุ่บ! ร่างเพรียวบางอรชรลงมานั่งบนตักเจ้านายอย่างถือวิสาสะ สองมือกอดแก้วกาแฟแนบอกขณะใบหน้าเรียวเล็กขาวใสก้มมองแบบร่างโครงสร้างอาคาร
"ใหญ่จัง โรงแรมหรือคะ" สาวน้อยเอ่ยถา
