ทาสรับใช้เจ้านายมาเฟีย
ตอน ห้ามใส่กางเกงใน
เช้าวันต่อมา
สายลมเย็นพัดผ่านทุ่งดอกไม้รอบเกาะส่วนตัวกลางทะเลสาบ
ฝูงนกโบยบินอยู่บนฟ้าขณะแสงแรกเปล่งประกายทะลุปุยเมฆขาว
สาวน้อยร่างบางกำลังเข็นรถเข็นของนายน้อยเดินเล่นอยู่บนพื้นหญ้าที่เรียบเตียน
"จะบอกว่าพ่อนายก็รู้เรื่องนั้นยังงั้นเหรอ ฉันหมายถึงคุณท่านน่ะนะ" นริศราเอ่ยอย่างตกใจ
"อื่ม! ที่จริงพ่อเป็นคนขอให้พี่ชายมีอะไรกับแม่ของฉันเอง พวกเขาต้องการทายาทยังไงล่ะ" หนุ่มน้อยร่างผอมโซตอบขณะนั่งอยู่บนรถเข็น
"ตาย บ้านนี้เป็นอะไรกันไปหมดแล้ว" สาวใช้ตัวน้อยบ่นขณะเข็นรถให้ห่างออกจากตัวบ้านหรูไปอีกเพราะกลัวลูกมาเฟียน้องที่เดินตรวจตราจะได้ยิน
"ก็ฉันมันป่วยไงนริศรา เกิดมาก็ช่วยกิจการอะไรของตระกูลไม่ได้เลย" เจ้านายน้อยเอ่ยอย่างน่าสงสาร
"ไม่ใช่อย่างนั้นซักหน่อย นายน่ะแข็งแรงจะตาย อีกหน่อยก็จะไปเรียนมหาลัยด้วยกันแล้วนี่นา" สาวใช้ปลอบโยนโดยใช้สองมือน้อย
