หนึ่งปีต่อมา
“จะบ่ายโมงแล้ว ใบข้าวยังไม่กลับมาเหรอ” ซีเวียร์ถามขึ้นเสียงเข้มทันทีที่ก้าวขาเข้ามาในห้องทำงานแล้วไม่พบภรรยาของเขา ซึ่งบอกว่าจะไปยื่นเอกสารที่มหาลัยแล้วกลับมาไม่เกินเที่ยง
“เอ่อ...”
“พูดมา!” มาเฟียหนุ่มที่กำลังนั่งลงเก้าอี้ทำงานตวาดเสียงดังลั่น สายตาคมจับจ้องไปที่ลูกน้องคนนั้นอย่างไม่สบอารมณ์
“นายหญิงกำลังแข่งรถอยู่กับคุณจีซัสในสนามครับ”
“มึงว่าไงนะ” มาเฟียหนุ่มวางปากกาที่อยู่ในมือลง ดันตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที เขารีบสาวเท้ากึ่งเดินกึ่งวิ่ง ตรงไปที่สนามที่กำลังใช้แข่งรถอยู่ในขณะนี้
“ใครมันกล้าขัดคำสั่ง ปล่อยให้เมียกูลงสนามวะ”
“ใจเย็นๆ ครับนาย มีแต่เด็กใหม่พวกมันไม่กล้าขัดใจนายหญิงหรอกครับ” จอมทัพที่ยืนอยู่ข้างหลังเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติ ผิดจากผู้เป็นนายที่ยืนกัดฟัน จ้องมองไปยังรถทั้งสองคันที่กำลังขับไล่เบียดกันอยู่ในสนาม
บรื้นนนน!!!
บรื้นนนน!!!
เสียงเครื่องยนต์รถซุ
