ลัทธิวิปริต

หรือจะได้ผล?

ลัทธิวิปริต

ตอน หรือจะได้ผล?

คืนต่อมา

ณ.บ้านหรูใจกลางเมืองหลวง

หญิงสาววัยยี่สิบปลายกำลังนั่งจัดดอกไม้อยู่ที่ห้องนั่งเล่นขณะกำลังรอสามีกลับบ้าน

ทุกครั้งราเมศวรมักจะกลับประมาณสองทุ่มเศษๆทั้งๆที่เค้าเป็นเจ้าของบริษัท

พรรคหลังมานี้มีหลายคราที่เค้ากลับดึกเกินเที่ยงคืน จนในที่สุดความลับก็แตกว่าแอบเลี้ยงเด็กนักศึกษาสาว โดยซื้อทั้งคอนโดและรถให้หล่อน

ทุกคืนราตรีต้องทนทุกข์ระทมใจเมื่อรู้ว่าสามีรักออกไปหาเมียน้อยโดยที่เธอไม่สามารถทำอะไรได้เลย ทว่าค่ำคืนนี้ภรรยาแสนสวยกลับนั่งนึกถึงหน้าหนุ่มรุ่นพ่อที่เอาความเป็นชายล่วงล้ำเข้ามาจนเจ็บระบม

ภาพใบหน้าหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ที่ก้มโค้งคำนับและบรรจงจูบร่องรักอันเป็นส่วนตัวก็ลอยเข้ามาเป็นฉากๆ

เวลาตีหนึ่ง

บรืน! ๆ ๆ เสียงรถซุปเปอร์คาร์ของนักธุรกิจหนุ่มแล่นเข้าบ้านโดยที่ยามสองคนคอยเปิดประตูให้

"ราตรี ราตรีจ๋า" เสียงราเมศวรเพรียกหาเมียรักขณะที่สองมือหอบกระเป๋าแบรนเนมราคาหกหลัก

"คะ ค่ะ" ราตรีสลืมสลือขณะกำลังเอนตัวนอนบนโซฟารับแขก เธอไม่รู้ด่วยซ้ำว่าผลอยหลับไปนานเท่าใด

ตุบ! ๆ ๆ เสียงรองเท้าหนังวิ่งมายังห้องรับแขกก่อนที่ร่างผอมสูงจะคุกเข่าลงจับสองมือภรรยาสาวที่เพิ่งลุกขึ้นพิงโซฟา

"ขอโทษนะที่รัก วันนี้พี่ติดประชุมนานเลย แล้วก็แวะไปห้างซื้อกระเป๋าที่น้องเคยชอบเลยกลับดึก"

"อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะ หิวไหม เดี๋ยวฉันไปทำให้ พอดีข้าวต้มที่ทำไว้รอคุณมันเย็นหมดแล้วหละค่ะ" สุดสวยเอ่ยตอบสามีอย่างสำรวม

"ไม่เป็นไรจ๊ะ พี่กินมาแล้ว"

"อ้อ เหรอคะ" ราตรีพยักหน้าตอบขณะที่ดเพิ่งนึกออกว่าสามีต้องแอบพาเมียเด็กไปห้างที่ขายกระเป๋าสองใบตรงหน้าเป็นแน่

เธอรู้สึกโล่งในอกแปลกๆ ไม่เหลือความคับแค้นอะไรในใจเลยทั้งๆที่รู้ว่าสามีรักกำลังโกหกหน้าด้านๆ

"วันนี้ทำไมเมียผมดูสวยจังนะ ไหนๆก็ไม่ค่อยได้มีเวลาให้น้องเลย วันนี้เรามาทำลูกกันนะที่รัก"

สามีเอ่ยขณะลุกยืนและถอดเปลื้องชุดสูทสีเทาออกจนเปลือยเปล่า

ราตรีนั่งมองร่างลีนล่ำของสามีขณะที่แท่งเอ็นยาวโง้งของเค้าแข็งตั้งจนจิ้มกับปากของเธอ

หัวเห็ดที่ร้อนแดงทำให้ต้องรีบถอยใบหน้าสวยหนีออก

หิ! ๆ สามีรักยิ้มและเริ่มจับกางเกงผ้ายืดขาสั้นสีเขียวดึงถลกออกจากเรือนกายของเมียสุดที่รัก

พรื่ดด! ๆ ๆ เค้าใช้มือจับแท่งลำถากถูกับร่องสาวจนมีน้ำใสไหลปริออกมาเลอะหัวดอกเห็ดที่บานแดง

ตึ่ก! ๆ ๆ ๆ หัวใจดวงน้อยของราตรีกลับเต้นระรัวพร้อมทั้งเหงื่อตกปลายจมูกทั้งๆที่ในห้องเปิดแอร์เย็นฉ่ำ

"พี่จ๋า หนูง่วงนอน ไว้วันหลังละกันนะ" คนสวยบ่ายเบี่ยงขณะที่สามีกำลังจับปลายลำรักจ่อที่ปากรูอันช้ำแดง

เธอกลัวราเมศวรจะจับได้ว่าแอบให้ชายอื่นสอดใส่เข้ามาเพราะขนาดของเค้ามันเล็กกว่าขนาดของอาจารย์หื่นอย่างชัดเจน

เพียงหนุ่มใหญ่กดแช่ไว้แล้วดึงออกยังระบมในช่องท้องไม่หาย มันทำให้รู้สึกชัดว่าร่องสาวถูกขยายออกและร้อนผ่าวที่ปากรูอย่างตราตรึง

"ไม่เป็นไร งั้นนอนลง เดี๋ยวพี่ทำให้เอง" สามีรักเอ่ยและค่อยๆผลักร่างเพรียวบางที่ซ่อนรูปเอนลงบนโซฟา จากนั้นก็ขึ้นมาคุกเข่าแล้วจับสองขาเมียฉีกอ้าเป็นรูปตัวMแล้วกดปลายลำเขื่องๆอัดยัดเข้ามาในร่องสวรรค์ที่เค้าเป็นเจ้าของโดยชอบธรรมตามกฎหมาย

พรื่ดดด! ๆ อือ! ๆ คนสวยส่ายหน้าและครางเบาๆขณะที่หัวใจเต้นตูมตามเพราะกลัวถูกสามีจับได้ว่าเธอแอบนอกกายและนอกใจเค้า

ส่วบ! ๆ ๆ อ่าส์! อาาา!

ราเมศวรกลับคุกเข่าซอยเข้าออกยิกๆโดยที่ใบหน้าขาวหล่อกำลังฟินอย่างเมามันส์

อ๊า! ๆ ๆ ๆ ราตรีพยายามร้องครางให้เหมือนเมื่อสามสี่เดือนที่แล้วขณะที่รู้สึกว่าของสามีมันไม่ได้คับตึงอย่างเช่นตอนนั้นเอาเสียเลย

เพียงชั่วอึดใจเดียวน้ำรักอุ่นๆก็รินราดเข้ามาในท้องทั้งๆที่เมียสาวยังไม่ทันถึงสวรรค์เลย

จุ๊บ! ๆ ๆ สามีก้มจูบปากและกดแช่ลำรักเอาไว้นานสองนานก่อนจะอุ้มราตรีเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายด้วยกันก่อนที่เค้าจะนอนกอดเธอทั้งคืน

ขณะที่เสียงสามีนอนกรนอยู่ข้างหลังนั้นสุดสวยกลับนอนตะแคงลืมตา รู้สึกแปลกๆเมื่อค่ำคืนนี้มันดูยาวนานกว่าที่เคย

ไฟราคะที่สามีเพิ่งก่อยังคงคุกกรุ่นจนไม่อาจสลัดอารมณ์โหยหาได้ กว่าหลับตาลงก็เกือบเช้ามืด พอตื่นขึ้นมาในวันหยุดกลับพบว่าสามีออกไปตีกอล์ฟเสียแล้ว

ช่วงบ่าย

ราตรีออกมาตามนัดกับเพื่อนสาวทั้งสองที่ร้านกาแฟหรูหราในห้างดังของพี่หญิง

สามีของหล่อนเป็นเจ้าของห้างหลายห้างในเมืองนี้ จึงทำให้ราตรีและนุ้ยได้สิทธิ์กินกาแฟฟรีทุกครั้งที่นัดเจอกัน

ขณะที่สามสาวกำลังนั่งคุยกันในมุมส่วนตัวยัยนุ้ยก็เอ่ยขึ้น

"เป็นยังไงยัยราตรี ผัวแกกลับมารักมาหลงรึยัง"

"อือ เค้ากลับมาเอาใจผิดปกติ ปากหวานจนน่าใจหาย" ราตรีตอบเพื่อนรุ่นเดียวกัน

"อย่าชะล่าใจ ถ้าผัวทำดีแปลกๆแสดงว่าเค้ากำลังนอกใจมากขึ้น" พี่หญิง เพื่อนรุ่นพี่กล่าวทัก

"ยังไงคะ" ราตรีงง

"ก็หมายความว่าของที่เค้าซื้อให้เธอก็อาจซื้อให้เมียน้อยด้วย ไม่แน่วันนี้อาจพายัยเด็กนั่นไปออกรอบตีกอล์ฟด้วยแหละมั้ง" พี่หญิงตอบ

"งั้นต้องไปซ้ำ" ยัยนุ้ยเอ่ยขณะที่ราตรีกำลังหน้าเสีย

"ใช่ ต้องไปหาอาจารย์อีก" พี่หญิงกล่าว

"ก็เค้ากลับมาทำดีด้วยแล้ว บอกว่าจะทำลูกด้วยแล้ว อีกอย่างหนูก็ให้อภัยเค้าแล้ว ยังจะต้องไปอีกเหรอ มันจะดีเหรอคะ" ราตรีเอ่ยอย่างสับสนปนตื่นใจ

"แล้วได้มีอะไรกันหรือยัง" ยัยนุ้ยยิงคำถาม

"ก็เมื่อคืนก็ทำ" ราตรีตอบอย่างเขินอาย

ฟูวส์! พี่หญิงถอนหายใจแรงก่อนจะกล่าว

"นั่นแหละที่เค้ามาทำกับเธอเพราะรู้สึกผิดที่เอากับเมียน้อยจนเสร็จสม กลับบ้านเลยต้องแกล้งมาเอากับเธอให้เธอตายใจ"

"คือหนูก็รู้ว่าเค้ายังนอกใจ แต่หนูไม่โกรธแล้วอ่ะ เหมือนเราคือตัวจริงแบบที่เธอบอกไงนุ้ย เค้าเบื่อเค้าก็กลับมาเอง"

ราตรีตอบพี่หญิงและหันมองนุ้ย

"ก็จริงแต่มันก็ต้องไปซ้ำ ไปทำให้ตัวเองมีเสน่ห์" ยัยนุ้ยตอบ

"คือฉันกลัว" ราตรีเอ่ยในสภาพแก้มสองข้างแดงฉ่ำ

"กลัวอะไร" พี่หญิงทำเสียงเข้ม

"กลัวราเมศวรเค้าจับได้ ของอาจารย์มันไม่ใช่น้อยๆเลยนะ" ราตรีตอบและทำหน้าเลิกลั่ก หันมองเพื่อนซ้ายทีขวาที

"ถ้าจับได้ก็จับได้ตั้งแต่เมื่อคืนไปแล้ว" พี่หญิง

"ทำไมคะ เพราะอะไรถึงจับไม่ได้" ราตรี

"ก็ของยัยเด็กนักศึกษานั่นมันบานโบ๋จนหลวมกว่าของเธอไงยัยโง่" ยัยนุ้ยตอบ

"ถ้าของเธอฟิตกว่าของยัยเมียน้อยที่ผ่านผู้ชายมาอย่างโชกโชนรับรองว่าผัวน้องไม่รู้เรื่องหรอก"

"โอเคไปนะ"

พี่หญิงเอ่ยเองตอบเอง

"คือหนูไปเฉยๆแต่ไม่ทำแบบพี่กับนุ้ยได้ไหม" ราตรีตอบอย่างใจสั่นขณะที่เนื้อตัวก็ร้อนรุ่มแปลกๆ

"คือที่นั่นเค้าไม่ได้มีแต่เอากันนะ เค้ามีบำบัดทางใจ มีนวดผ่อนคลายและนั่งล้อมวงคุยกัน" พี่หญิงตอบ

"ใช่ แกชอบอย่างไหนก็เลือกเอาเลย จะไปนั่งจับเข่าคุยกันกับพวกเมียหลวงที่ถูกนอกใจเหมือนแกก็ได้ ได้ทั้งวันเลย" ยัยนุ้ยเสริม

"อืม งั้นไปก็ได้"

ราตรีพยักหน้าและคาบหลอดกาแฟดูดย้อมใจ ความเย็นที่ไหลลงอกยังพอช่วยดับไฟราคะภายในของเธอได้บ้าง