ลัทธิวิปริต ตอน พิธีล้างบาป 2 ใบหน้าอิ่มสวยเบือนหนีแท่งเอ็นยาวใหญ่เท่าข้อแขนที่กำลังจิ้มบดร่องสาวจนเนินหน่าวที่โหนกนูนช้ำแดง หยาดน้ำตาไหลพาดแก้มตัวเองเมื่อภาพที่ตัวเองได้ตบสามีลอยมาในหัว ทว่าพอก้มมองกลับลงที่หว่างขาตัวเองก็เห็นภาพแก่นกายของผู้ชายอีกคนกำลังมุดเข้ามากลางหว่างขาตัวเอง แปะ! ๆ ๆ น้ำใสหยดลงบนแท่งเอ็นหนุ่มใหญ่ที่ไม่ใช่สามี ทำให้ความรู้สึกผิดต่อสามียิ่งมีมากขึ้นทวีคูณ "ทำไมล่ะ ไม่อยากลบความผิดออกจากใจหนูยังงั้นเหรอ หิ! ๆ ๆ" อาจารย์หื่นเอ่ยถามขณะใช้สองมือกำโคนแท่งเอ็นแน่นจนปลายมันสั่นหงึกๆ "เปล่าค่ะ หนูแค่รู้สึกผิด" ราตรีตแบ "ปาบน่ะมีจริงแต่มันมองไม่เห็นหรอกนะ" "ถึงกระนั้นหนูก็สัมผัสถึงมันได้เพราะว่ารู้สึกผิดและละอายใจที่ตบตีสามีไม่ใช่หรือ" "ค่ะ" ราตรีตอบขณะก้มมองแท่งเอ็นอันใหญ่เท่าแขนตัวเอง "งั้นมาลบล้างความรู้สึกผิดออกจากใจดีไหม" อาจารย์หื่นเอ่ย "ค่ะ ได้ค่ะ" "งั้นจะเ