ข้าวฟ่างเดินกลับเข้ามาใน Zero One Club พร้อมกับสีหน้าที่ดูอิดโรยและหม่นหมองกว่าปกติ ร่างเล็กเดินตรงไปหลังบาร์ หวังจะไปช่วยงานตามปกติ แต่ก่อนจะทันได้ทำอะไร เสียงของ ผู้จัดการร้าน ก็ดังขึ้นก่อน
“เป็นไงบ้าง?”
ข้าวฟ่างชะงักเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองผู้จัดการที่กำลังนั่งนับของเตรียมสั่งของเข้าใหม่
“ได้ไปโรงพยาบาลไหม เขาว่าเป็นอะไร?”
คำถามนั้นทำให้เธอชะงักไปชั่วครู่ ข้าวฟ่างไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้...เรื่องที่ท้อง… อย่างน้อยก็ยังไม่ใช่ตอนนี้ เรียวปากบางจึงพยายามพูดเลี่ยงคำตอบ พร้อมกับยิ้มบาง ๆ พูดด้วยน้ำเสียงปกติที่สุด
“ไม่เป็นอะไรค่ะ แค่ร่างกายอ่อนเพลียนิดหน่อย หมอให้ยาบำรุงมากิน”
ข้าวฟ่างชูถุงยาที่ได้จากร้านขายยาให้ผู้จัดการดูเป็นหลักฐานประกอบคำพูดของตัวเอง
ผู้จัดการหรี่ตาลงอย่างจับสังเกต ก่อนจะพยักหน้าช้า ๆ แต่สีหน้าก็ยังดูคลางแคลงใจอยู่
“แปลกแฮะ… ไปตั้งนานได้แค่ยามาบำรุงเหรอ?”
“ค่ะ แค
