ขณะที่ใต้ฝุ่นกำลังประมวลผลเรื่องราวใหม่ ๆ ที่ได้รู้เกี่ยวกับในอดีต ลิตามีเหตุผลอะไรที่ไม่พูดความจริงกับเขา ปล่อยให้มันเลยเถิดมาถึงขั้นนี้!
ส่วนลมเหนือกลับจ้องหน้าผู้เป็นแม่ด้วยแววตาสั่นไหว ความรู้สึกที่ตีกันอยู่ภายในใจทั้งโกรธ ทั้งน้อยใจ และเต็มไปด้วยความเป็นห่วง
“แล้วทำไมถึงไล่คนที่ลมรักที่สุดไปคะ คุณแม่?” เธอถามเสียงสั่นเครือ “แม่ก็รู้นี่คะว่าข้าวฟ่างคือเพื่อนที่ลมรักที่สุด…”
คุณหญิงวาสนาเม้มริมฝีปากแน่น ดวงตาของเธอฉายแววลังเล แต่ยังคงไว้ซึ่งความเด็ดขาด
“แล้วตอนนี้ฟ่างอยู่ไหนคะ?” ลมเหนือถามต่อ น้ำเสียงเริ่มร้อนรนขึ้น “เธอไม่มีบ้าน ไม่มีที่ไป แม่ไล่เธอไปแบบนั้น ฟ่างจะทำยังไง…”
เธอหันไปทางใต้ฝุ่นที่ยืนเงียบมาตลอด สีหน้าของเขายากจะอ่านออก
“แล้วพี่ใต้อ่ะ…” ลมเหนือหันไปจ้องเขาเต็มตา “ทำไมถึงไม่ห้ามคุณแม่ ทำไมไม่ช่วยฟ่างเลย”
ใต้ฝุ่นเงียบ ดวงตาของเขาหลุบลงต่ำเหมือนไม่สามารถตอบคำถามนี้ได
