เช้าต่อมา
เช้าต่อมา ข้าวฟ่างรีบเอาอุปกรณ์ทำแผลที่ขอมาจากผู้จัดการร้านมาเลือกไว้ทำแผลให้ซีโร่ ขณะเดียวกันซีโร่ก็เดินออกมาพอดี
“พี่ซีโร่ มานั่งนี่ค่ะ”
ข้าวฟ่างกำลังจัดอุปกรณ์ทำแผลเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม
“เดี๋ยวฉันทำแผลให้”
เรียวปากสีหวานพูดพลางหยิบสำลีชุบแอลกอฮอล์ออกมา ซีโร่ยื่นมือให้แต่โดยดี ขณะเดียวกันสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ใบหน้าของเธอ เพราะเมื่อคืนเขายังไม่เคลียร์
“นี่เธอ…” เขาเอ่ยขึ้นระหว่างที่เธอกำลังแตะแผล
“เคยมีเรื่องบาดหมางกับใครหรือเปล่า?”
ข้าวฟ่างเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ก่อนจะส่ายหัว
“ไม่เคยค่ะ”
ซีโร่เลิกคิ้ว มองเธออย่างไม่เชื่อเต็มร้อย
“เจ้าหนี้ของพ่อแม่ล่ะ?”
ข้าวฟ่างนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะส่ายหน้าอีกครั้ง
“ไม่มีเจ้าหนี้นอกระบบค่ะ”
“งั้นเหรอ…”
ซีโร่พึมพำกับตัวเอง ดวงตาฉายแววครุ่นคิด
ขณะนั้นเอง เสียงจากทีวีที่เปิดค้างไว้ในห้องทำงานก็ดังขึ้น
“ข่าวด่วนเช้านี้ ผู้ต้องหาท
