"แล้ววันนี้คุณพ่อคุณแม่ไม่ได้มาด้วยหรือคะ" หม่อมราชวงศ์ถามหล่อนตามมารยาท
"ท่านอยู่ต่างประเทศค่ะ"
"อย่างนั้นหรือจ๊ะ อ้อ นี่พราวตะวันลูกสาวของดิฉันค่ะ" หม่อมราชวงศ์แพรวดาวหันไปมองความงดงามของบุตรสาวของตน
"อะ อะไรนะคะ" ใบหน้าที่ยิ้มกว้างเมื่อครู่หุบลงทันที หล่อนรู้สึกหน้าชาและอับอายในเวลาเดียวกัน
"ขอตัวพาลูกพราวไปแนะนำให้ผู้ใหญ่รู้จักก่อนนะคะคุณเพลิง"
"เดี๋ยวผมตามไปครับ" เพลิงปล่อยพราวตะวันออกจากอ้อมแขน หญิงสาวเดินตามมารดาไป เขาหันกลับมาหาเฟรินซึ่งยืนทำหน้าเหวออยู่ หล่อนจึงปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นปกติ
"ลูกท่านหลานเธอ พ่อแม่ห่ให้เหมือนเดิมสินะคะ" หล่อนยังคงอยากเอาชนะอดีตคู่ควงเสียให้ได้
"เธอเป็นคนที่ผมรัก อ้อ อย่าลืมให้เพื่อนคุณเขียนข่าวคนรักของผมด้วยล่ะ ขอตัว" พูดจบเพลิงก็เดินตามหลังหม่อมราชวงศ์แพรวดาวและพราวตะวันไปทันที
พราวตะวันกำลังยืนคุยกับบุรุษลูกครึ่งหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่งอย่าง
