- Duanuea Part -
หลังเลิกประชุม..
วาระการกระชุมวันนี้แทบไม่ได้อยู่ในหัวผมเลย ผู้หญิงที่ผมเจอเมื่อกี๊ต่างหากที่กำลังวนเวียนอยู่ในหัวผม ผู้หญิงที่ผมเฝ้าคิดมาตลอดว่าการจากไปของเธอมันคือความผิดผม
ผู้หญิงที่ผมเฝ้าคิดถึงทุกวัน และแอบหวังในใจว่าเธอยังอยู่
แล้ววันนี้จู่ๆ เธอก็มาปรากฎตัวอยู่ตรงหน้าผม แต่ที่ทำให้ผมแปลกใจคือ เธอทำเหมือนกับว่าเธอไม่รู้จักผมเลย...
นี่มันอะไรกัน...
“ขอบคุณเหนือมากเลยนะที่อุสาสละเวลามาเข้ารวมประชุมกับโรงพยาบาลอาวันนี้น่ะ....” ผมยิ้มพร้อมกับก้มหัวให้อาของผมที่เป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชน และก็เป็นคนเชิญผมมาเข้าร่วมประชุม จริงๆ ก็เป็นโรงพยาบาลในเครือของพ่อผมเหมือนกัน
“ฝากบอกพ่อเราด้วยว่าอาคิดถึง เดี๋ยววันไหนถ้าว่างอาจะเข้าไปหา...”
“ครับงั้นถ้าไม่มีอะไร เหนือขอตัวกลับเลยนะครับ”
“ได้ๆ เชิญๆ ” อาตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะยิ้มให้ผมอีกครั้งผมยกมือสวัสดีเพื่อลาท่านก่อนจะเดินออกม
