มันผ่านมาเป็นสิบๆ ชั่วโมงแล้ว แต่ภาพความสนิทสนมใกล้ชิดระหว่างหล่อนกับลูกจ้างหนุ่มก็ยังคงกระจ่างชัดอยู่ในสมอง รสสัมผัสจากริมฝีปากร้อนผ่าวของเขาที่แตะแต้มไปบนผิวสาวของหล่อนยังคงตราตรึงอยู่ไม่คลาย ความรู้สึกร้อนผะผ่าวยังคงฝังแน่นอยู่ภายในใจไม่เสื่อมคลาย ไม่มีความรู้สึกรังเกียจในสัมผัสของเขาเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม... หล่อนกลับรู้สึกวาบไหว ร้อนวูบไปทั่วทั้งกายสาวต่างหาก ต้องการ... ต้องการมากกว่าแค่ปาก แค่มือร้อนๆ พวกนั้น ต้องการทั้งหมดของเขา...
บ้า บ้า บ้า... นี่หล่อนต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
หญิงสาวก่นด่าตัวเองลั่นอกพร้อมๆ กับสะบัดศีรษะทุยสวยของตัวเองแรงๆ พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะลบเลือนความรู้สึกแสนวิเศษที่เกิดขึ้นเมื่อวานไปให้หมดสิ้น แต่ยิ่งพยายาม... ยิ่งพยายามจะลืมเท่าไหร่ หัวสมองของหล่อนก็ยิ่งจดยิ่งจำมันอย่างน่าละอาย
ลืม... เธอต้องลืมมันซะมารัน ลืมสัมผัสของผู้ชายคนนั้นซะ เขาเป็นแค่ลูกจ้าง
