มารันก้าวลงจากรถแท็กซี่ที่มาส่งหล่อนที่หน้าคฤหาสน์อิสร-เกษม หญิงสาวจ่ายเงินค่ารถ จากนั้นก็หยุดนิ่งมองสิ่งก่อสร้างหลังมหึมาเบื้องหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม หากหล่อนยินยอมตกลงแต่งงานกับโรมพัท หล่อนก็จะต้องย้ายมาอยู่ที่นี่ สวรรค์บนดินในกรุงเทพฯ รอยยิ้มบางๆ จางหายไปจากดวงหน้านวล เมื่อภาพใบหน้าหล่อเหลาของผู้ชายที่กุมหัวใจของหล่อนเอาไว้ทั้งดวงปรากฏขึ้นในสมอง
วายุ... ผู้ชายที่เป็นเพียงแค่ลูกจ้าง แต่กลับทำให้หล่อนตกหลุมรักจนโงหัวไม่ขึ้น หล่อนรักวายุ รักเขาตั้งแต่แรกสบตา รักจนต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ใกล้ๆ กับเขา แต่ผู้ชายใจร้ายคนนั้นกลับไม่สนใจหล่อน ไม่รักหล่อนเลย เขาทำทุกอย่างเพื่อค่าจ้าง แต่พอเขารู้ว่าหล่อนคิดจะยื้อเขาเอาไว้ชั่วนิรันดร์ เขาก็รีบกระโจนหนีหายไป โดยไม่แม้แต่จะเอ่ยคำลาสักคำ
น้ำตาแห่งความโศกาไหลหลั่งรินลงมาอาบแก้ม ก้อนเนื้อในอกเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน หล่อนรักวายุ รั
