จุดกลับใจ
25
PUIFAI - จุดเชื่อมต่อ
เช้าวันต่อมา...
หลับสบายจัง แปลกใจเหมือนกันที่รู้สึกไม่ปลอดภัยเอามากๆ แต่ฉันดันหลับสนิทและนอนเต็มอิ่ม ตื่นมาอีกทีก็ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกจากมือถือตัวเองแล้ว
ฉันเอื้อมไปหยิบมือถือมาปิดนาฬิกาปลุก จากนั้นหันไปหาปุยนุ่น
แต่เธอไม่ได้อยู่บนเตียง มีแค่ที่นอนยับยู่ยี่ผ้าห่มกองรวมกัน และหมอนที่อยู่คนละทิศละทาง
ฉันรีบสะบัดผ้าห่มลุกขึ้นเดินไปหาตามซอกโซฟากับเตียงก็ไม่เจอ และเดินไปเปิดประตูห้องน้ำก็ว่างเปล่า จนสุดท้ายตัดสินใจเปิดประตูออกไปจากห้อง เดินไปที่ห้องโถง ภาพที่เห็นทำให้ฉันยืนนิ่งไปเลย เพราะลูกนอนอยู่บนตัวเอิงและกอดเขาไว้ โดยมีมือของเขาวางบนหลังกอดลูกอีกที
เอิงไปอุ้มออกมา หรือปุยนุ่นออกมาเอง?
ฉันยืนมองเอิงกับลูกอยู่สักพัก ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ จากนั้นตัดสินใจเดินไปในครัวเปิดตู้เย็นเปิดตู้เก็บของดูว่ามีอะไรพอทำให้ลูกกินก่อนไปโรงเรียนได้บ้าง เพนท์เฮา
