จุดกลับใจ
26
PUIFAI - จุดที่หน้าที่พ่อ มันไม่พอ
“เด็กก็พูดไปเรื่อย พออธิบายไปลูกก็เข้าใจเอง”
“ลูกเพิ่งหกขวบ ถ้าเธอคิดว่าลูกแยกแยะเหตุผลของผู้ใหญ่ได้ขนาดนั้นฉันก็เคารพการตัดสินใจของเธอ”
“นายไม่ได้เลี้ยงลูกเอง และบากหน้าอุ้มท้อง นายไม่รู้หัวอกคนเป็นแม่หรอกว่าต้องแคร์ความรู้สึกลูกกว่าความสุขของตัวเอง ถ้าไม่มีปุยนุ่นฉันไม่มีวันเข้าใกล้นายแน่ๆจะบอกให้”
เอิงถอนหายใจออกมาทันที
“ฉันรู้ว่าฉันไม่ดี ฉันปากเสีย ฉันเคยทำผิดกับเธอ แต่ฉันรอวันนี้มานาน ฉันไม่มีวันปล่อยเธอกับลูกไปเด็ดขาด ยิ่งเธอหนีฉันจะยิ่งตาม อยากห่างฉันจะรีบหาวิธีเข้าใกล้เธอ ให้ได้ ฉันจะไม่ปล่อยเวลาเสียไปฟรีๆอีกแล้ว”
“...”
“เอาเลยปุยฝ้าย หนีไปอีก ฉันมีทุกอย่างพร้อมแล้ว ฉันจะวิ่งตามเธอไปทุกที่เอง”
เสียงเราเริ่มดัง ฉันเลยหันมองซ้ายขวาก่อนจะเดินไปที่รถแทน เอิงรีบเดินตามมาติดๆเราสองคนกัดฟันคุยกันไปด้วย ทำตัวปกติที่สุดไม่ให้คนอื่นม
