วันต่อมา...
ตึก ตึก
ขณะที่ฉันกำลังจะเดินเข้าไปยังด้านในคอนโดตัวเองอยู่นั้น...
ตึก! สองเท้าฉันก็ต้องชะงักเมื่อสายตาเหลือบเห็นเจ้าของร่างสูงคุ้นเคยกำลังยืนอยู่บริเวณล็อบบี้
"มาร์ติน..."
พรึบ
ฉันรีบเดินเข้าไปหลบบริเวณหลังกำแพงที่อยู่ไม่ไกล ก่อนจะพยายามสอดส่องมองอีกคน
ให้ตายเถอะ...
นี่เขาจะจองล้างจองผลาญฉันไปถึงไหน
"ฟู่ว" ฉันถอนหายใจออกมาพร้อมกับรีบเดินไปยังทางลัดที่มีเพียงไม่กี่คนรู้เพื่อขึ้นห้องของตัวเองทันที
ติ๊ง! ไม่นานประตูลิฟต์ก็ถูกเปิดออก ฉันจึงสาวเท้าเดินตรงเข้าไปยังด้านในห้องตัวเอง
ปึง!
แกร๊ก! ฉันยกมือไปกดล็อกห้องด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะยืนจ้องประตูนิ่ง
เขาจะขึ้นมาไหม...
ออดดด ออดดด
"!!" เสียงออดห้องดังขึ้นทำเอาฉันเผลอเบิกตากว้างออกมา
กึก ริมฝีปากฉันเม้มเข้าหากันด้วยความรู้สึกบางอย่าง ซึ่งในขณะนั้นเอง...
ครืดดดด ครืดดดด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ฉันก้มลงมองไปยังหน้าจอเพ
