เด็กน้อยที่รู้ว่าบิดาก็รักเขาเช่นเดียวกันจึงอมยิ้ม โผเข้ากอด เขาไม่เคยรู้ว่าบิดาเป็นคนเช่นไร มีแต่ท่านน้าไท่จื่อเล่าให้ฟัง บางเรื่องเขาก็เชื่อบางเรื่องเขาก็ไม่เชื่อเพราะไปถามท่านแม่มาบอกว่าท่านน้าปดบ้าง
แต่เมื่อได้รับรู้ว่าบิดารัก คนที่ไม่เคยมีบิดามาเลยตลอดสามหนาวก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจ
“ต้านพ่อ...จะอยู่กับจื่อเซิ่งกับต้านแม่ใช่หรือไม่”
“ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น”
“แล้วจื่อเซิ่งจะมีน้องหลาย ๆ คนใช่หรือไม่”
“ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น”
“ต้านพ่อเก่งที่สุด ข้ารักต้านพ่อ” เด็กน้อยผู้เห่อบิดาจูบแก้มซ้ายทีขวาที ทำเอาคนเป็นพ่ออยากรีบหายแล้วมาเล่นกับเขา
จากกันตั้งหลายปี เขาคิดถึงนางกับลูกใจจะขาด การไม่มีนางกับลูกช่างทำให้ชีวิตเงียบเหงาเสียจริง
“เส้าเฉียน จื่อตัน ส่งคนไปบอกที่แคว้นจ้าว เตรียมต้อนรับพระชายากับท่านอ๋องน้อย” เขาคิดว่าต้องเร่งกลับแคว้นให้เร็วที่สุด เพราะว่าขืนอยู่ที่นี่เขาก็ไม่ได้รักกั
