บทที่ 15 Way of seeming ฤารักลวง
“พระเจ้า...”
คลีฟถอนใจเฮือกใหญ่ เขากำลังถูกท้าทายจากความรู้สึกของผู้หญิงที่เขาทำเป็นพยายามไม่รัก ชายหนุ่มขบกรามเข้าหากันก่อนที่เขาจะหยิบพู่กันขึ้นมาอีกครั้ง จุ่มมันลงในจานสี มือหนาใหญ่ที่จับพู่กันอันกระจุ๋มกระจิ๋มสั่นน้อย ๆ เขากำลังจะลากพู่กันที่ปลายของมันเคลือบด้วยสีแดงเข้มบนส่วนของหน้าผาก
...ดังเช่นทุกครั้งที่เขาต้องการให้มันเป็นรูปบาดแผลพาดยาว หากทว่าเขากลับหยุดลงชั่วครู่ นัยน์ตาที่เริ่มขุ่นข้นของเขาแสดงความครุ่นคิดก่อนที่เขาจะเริ่มระบายต่อและนิตาก็เฝ้ารอชั่วครู่เพื่อให้เขาลงสีบนหน้ากากซึ่งมันทาบอยู่บนใบหน้าของเธอ
หญิงสาวหลับตาและคิดว่าคลีฟคงใช้จินตนาการเดิม ๆ ในการลงสี อย่างเช่นทุกครั้งที่มีแต่ความเจ็บปวด บาดแผล ความรุนแรง การถูกบีบคั้นไม่ทางใดก็ทางหนึ่งจนไม่สามารถแสดงออกทางความคิดได้ทั้งคำพูด การได้ยินเสียงหรือแม้แต่ประสาทสัมผัส กระทั่งเธอได้ยิน
