ปรินดากว่าจะเดินตามหาพี่ชายพบ เมื่อทุกคนออกจากงานไปหมดแล้ว
“พี่ทรอยู่นี่เอง...น้องหาตั้งนาน เห็นอดีตเมียพี่หรือยัง อ่อยคุณจื่อหลิงทั้งยังมีลูกอีก ลูกใครกับใครก็ไม่รู้ หย่ากันไม่ทันไร มีลูกทันใช้ดี หรือว่าตอนที่อยู่ด้วยกันกับพี่ก็คบชู้อยู่แล้ว”
“หยุดปากเน่า ๆ ของเธอซะ! ถ้าพูดอะไรดีไม่ได้ ก็อย่าพูดเสียดีกว่า” ปรินทรเดินไปที่รถไม่พอใจน้องสาวที่กล่าวหาลลิษา ‘นั่นมันลูกของเขานะ’
เขามันน่าสมเพชขนาดไหน เห็นลูกก็ได้แค่มอง เข้าใกล้ก็ไม่ได้ อยากพูดอยากคุย อยากขอโทษ ก็ทำไม่ได้อีก
ปรินดาเดินหน้ายุ่งเพื่อให้ตามทันพี่ชาย ตอนนี้เธอทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เก็บอารมณ์ไว้ เธอจะไปฟ้องคุณปู่
ภายในรถของปรินทรเคร่งเครียด ความเงียบเข้าปกคลุมจนได้ยินเพียงลมหายใจของทั้งคู่
เมื่อถึงหน้าบ้าน เขาก็จอดให้ปรินดาลงจากรถ ส่วนเขาก็จะไปนอนที่คอนโดเหมือนเดิม
“จะไม่นอนบ้านอีกแล้วเหรอ” ปรินดาถามพี่ชาย ที่นับวันยิ่งไม่ก
